Πως Μιλάμε Για Αγάπη

Έλαβα το γράμμα σου. Σε ευχαριστώ, όπως πάντα, απέραντα. Χαμογελάω, δες!!

ismini tornivouka on momfatale.gr

Είμαι λίγο καλύτερα. Το Φάρεναιτ βοήθησε, πολύ. Το διάβαζα και συνεχώς απορούσα πώς έφτασα τα 26 σχεδόν χωρίς να το έχω ανακαλύψω. Είναι μάλλον που είμαι αντιδραστική- όπου ακούω διάσημα βιβλία, αυτά που αγαπάνε όλοι, τρέχω απ’ την άλλη, το ξέρεις. Έχεις δίκιο που με κοροιδεύεις για το χαζό μου πείσμα. Τι βιβλιο! Σαν να έχει γραφτεί για μένα. Dystopian future και βιβλιοφιλικοί ύμνοι μαζί. Είμαι απαράδεκτη.

57AF50AA-561D-4DC2-9DCC-67912893E7A5

Ως συνήθως, σου αντιγράφω αγαπημένο απόσπασμα που πρέπει να φανταστείς πως στο διαβάζω γεμάτη ενθουσιασμό:

“Τα βιβλία μυρίζουν σαν μοσχοκάρυδο ή μπαχαρικό από μακρινή χώρα [..] Μπορείτε να το παίξετε Θεός μαζί τους, μπορείτε να τους πείτε “κάτσε μισό λεπτό” και να τα κλείσετε. […] Έχετε ανάγκη από τα πράγματα που περιείχαν κάποτε τα βιβλία. Πάρτε τα από όπου μπορείτε να τα βρείτε- σε παλιούς δίσκους μουσικής, σε παλιές κινηματογραφικές ταινίες και σε παλιούς φίλους- αναζητήστε τα στην φύση και στον εαυτό σας. Τα βιβλία ήταν απλώς σκεύη που αποθηκεύαμε διάφορα πράγματα που φοβόμασταν ότι μπορεί να τα ξεχάσουμε. Η μαγεία υπάρχει σ’ αυτά που λένε τα βιβλία, στο πώς πήραν τα μπαλώματα του σύμπαντος και έφτιαξαν μ’ αυτά ένα ενιαίο ρούχο”

“Δεν είστε σαν τους άλλους”, λέει σε ένα άλλο σημείο. “Όταν σας μιλάω για το φεγγάρι, κοιτάτε το φεγγάρι”

Βλέπεις: χωρίς αμφιβολία, ο Ρέυ Μπράντμπουρυ γράφει για σένα και για μένα.

Σε φιλώ,

Ισμ.

*Φάρεναιτ 451, Ρέυ Μπράντμπουρυ, εκδόσεις Άγρα

9438A496-23B8-4C22-8514-5495F7775C6C-768x1024

 

 

Website Pin Facebook Twitter Myspace Friendfeed Technorati del.icio.us Digg Google StumbleUpon Premium Responsive

Σχολίασε πρώτος