Είναι σαν το ανέκδοτο με το γεωσκώληκα η μέρα. Ό,τι και να μου πεις στο γλυκό θα πάει ο νους μου. “Χαλάρωσε. Σκέψου κάτι ευχάριστο. Ένα πράσινο λιβάδι, με λουλουδάκια, τον ήλιο να χαιδεύει τα φύλλα των δέντρων, ένα ποταμάκι με κελαρυστό νερό κι ένα παραμυθένιο ουράνιο τόξο να ρίχνει
Πραγματικά δεν ξέρω τι φταίει. Η γενικότερη εγκράτεια της νηστείας, η ζάχαρη που δε θέλει να την κόψω, αλλά έχω φτάσει να έχω τα ίδια όνειρα με ένα τετράχρονο- χωρίς ούτε την ενέργεια, ούτε το μεταβολισμό του. Γκλουπ… δύσκολα τα πράγματα (αυτά να είναι τα προβλήματά… :) ) Καλή Μεγάλη
Είναι Δευτέρα κι έχω βρει ήδη τον … οδηγό μου για το μακιγιάζ που θέλω να έχω. Μπροστά μου έχω έξι ολόκληρες μέρες. Προκειμένου να κάνω τα μάτια μου να φαίνονται λες και εκπέμπουν χρυσό φως, κι όχι λες και σα δεύτερη δουλειά είμαι αποτυχημένος πυγμάχος. Για να δούμε. Καληνύχτα
Ρε παιδιά θα την σκοτώσω! Ακούς εκεί το σκατό! Τόσα μου έχει κάνει! Τι κινητά μου έχει πνίξει, τι κορνίζες μου έχει σπάσει, έχει ξεπατώσει πλήκτρα από ότι υπήρχε, έχει ξηλώσει κουμπιά, σκίσει έγγραφα, χάσει ταυτότητες και προκαλέσει τον πανικό και τον τρόμο με όσους τρόπους ένας άνθρωπος 21 μηνών
Είναι το βράδυ που δεν πρέπει να φας για να αρχίσει να ρουφιέται λίγο η κατάσταση που μια ζωή σε πιάνουν οι χειρότερες λιγούρες και σκέφτεσαι μόνο το φαγητό. Ειδικά εκείνο που περιέχει ζάχαρη. Ή/και σοκολάτα. Και το πρωί ωστόσο δεν πάει πίσω! Πραγματικά, κάποιος να κάνει τον εγκέφαλό
Το πιο σημαντικό αντικείμενο για μένα στον κόσμο είναι τα γυαλιά ηλίου μου. Δε φεύγω από το σπίτι χωρίς αυτά, ενώ μπορεί να φύγω χωρίς κλειδιά ας πούμε. Το παράδοξο, τόσο με τα γυαλιά όσο και με μερικά ακόμη μικροαντικείμενα είναι πως τα χάνω συνέχεια. Το εκνευριστικό επίσης είναι ότι
Στα μωρά αρέσουν οι εκπλήξεις κι ότι άλλο τα ξαφνιάζει. Λογικό να συμπεράνουν ότι ο,τι αρέσει σε εκείνα αρέσει και σε μας. Κάπως έτσι μάλλον προέκυψε το “ΤΖΑ!” εκείνο που άλλαξε για πάντα τη φωτογραφία! Απολαύστε! Ανέκαθεν. Με το ζόρι. Σκύλοι-μωρό άσος. brunch sucked. Γέλα, ανόητε. Το παιδί σταφύλι κι
Μερικές αφύσικα στρογγυλές, κόκκινες και πανομοιότυπες φράουλες ελαφρά μπανιαρισμένες σε λίγη ταπεινότατη σοκολατίτσα godiva. Κι ένα ασορτί μανικιούρ. Και καφέ φίλτρου σκέτο στο άλλο χέρι. Και ήλιο. Κι όμως~ Εξακολουθούν να μην είναι υπερβολικές απαιτήσεις! :) Καλημέρα σε όλους!
Στο Μήλο, θαύμαζαν όλοι τόσο πολύ τις δεξιότητες της Δάφνης που έφτασα 1,63 και τώρα σας μιλάω τουλάχιστον από τα 1,75. :) Καληνύχτα κι όνειρα …περήφανα!
Στην Ελλάδα δεν το πολυέχουμε να πηγαίνουμε σε ένα φωτογράφο και να του λέμε, κοίτα φίλε μου, θέλω μια σειρά ωραίων φωτογραφιών, τώρα που είμαστε όλοι, νέοι, γεροί, αγαπημένοι! Πρέπει να παντρευτούμε σε εκκλησία ή να βαφτίσουμε παιδί, ή κάτι ανάλογο για να το πάρουμε απόφαση να πληρώσουμε για αναμνηστικά.
