Ήταν σαν τελετουργία και κράτησε όλη την περυσινή χρονιά.
Βραδάκι, καθόμουν στον υπολογιστή στα σκοτεινά και περίμενα να κατεβάσω τα περίπου 20 μουσικά αρχεία που θα έπαιζα την επόμενη μέρα στην εκπομπή. Ο άνθρωπος πίσω από αυτά τα αρχεία, και συγκεκριμένα το Αυτί, φρόντιζε να με εκπλήσσει καθημερινά και να κάνει το δικό μου πρωινό δίωρο- και πολλών ακροατών- μελωδικό και πολύ πιο κεφάτο. Ο λόγος, για την Αθανασία Ανδρώνη, την οποία βρίσκεις φέτος στη Θεσσαλονίκη, να κινεί τα μουσικά νήματα πίσω από την εξαιρετικά ανανεωμένη μπάρα του Σπίρτο(υ) στη Ζεύξιδος.
Η Αθανασία έχει κάτι που έχουν όλοι οι djs. Θεωρεί τη μουσική αυτονόητη κι εξίσου αυτονόητο το να αφιερώνει τεράστια ποσότητα ελεύθερου χρόνου στην αναζήτηση των πιο αυθεντικών ακουσμάτων.
Η Αθανασία όμως έχει και κάτι σπάνιο. Είναι φρέσκια. Δεν την έχει φάει η νύχτα και η κονσόλα- δε σου βάζει το ένα κομμάτι πίσω από το άλλο αντανακλαστικά, γιατί το έχει κάνει άλλες πέντε εκατομμύρια φορές. Σε εκπλήσσει. Δεν ξέρεις τι θα ακολουθήσει- η σκέψη της είναι αιρετική και οι μουσικοί της συνειρμοί πλουραλισμός σκέτος! Το ποτό μου κατεβαίνει καλύτερα και δε με πειράζει τόσο που δεν καπνίζω γιατί ψιλοχορεύω χωρίς αίσθηση ντροπής μπροστά σε μια dj που τυχαίνει να ‘ναι κοπέλα, κι όχι σε μια κοπέλα που έτυχε να ‘ναι dj.
Η Αθανασία και οι μουσικές της μου έχουν λείψει δραματικά φέτος. Ο Εν Λευκώ και ο 9,58 μου καλύπτουν το κενό μερικά, αλλά δεν αρκεί. Θέλω εκείνη την κατά παραγγελία κατάσταση, το «έχω μελαγχολική διάθεση σήμερα- τι να ακούσω;» και να σου η απάντηση. Ένα playlist ‘σήμερα θα μαγειρέψω’, ένα ‘έχεις κάνει βλακεία αλλά έχει ήλιο και τα συγχωρώ όλα’, ένα ‘φεύγω σαββατοκύριακο’ κι ένα playlist ‘δουλεύω και δεν πάω πουθενά’.
Θεματικά, δημιουργικά κι ενίοτε εκρηκτικά playlists για απλές, καθημερινές, ανάγκες. Playlists με στόχο, κι άλλα, ανέμελα-
Από την επόμενη Πέμπτη και κάθε Πέμπτη στο MOM FATALE.
Με την υπογραφή της Αθανασίας Ανδρώνη!
(Last Babble: Ιδέες/προτάσεις για playlists δεκτές με μεγάλη χαρά!)