Όταν ζήτησα από τη Ράνια να μου στείλει ένα βιογραφικό της πάνω στο οποίο να «πατήσω» για να σας την παρουσιάσω, ξεκίνησε σοβαρά, μιλώντας μου για τη δουλειά της και τις προεκτάσεις της.
Πέρα από μια εντυπωσιακή σειρά μαγαζιών, από τα οποία δε θέλεις να φύγεις και σπίτια, στα οποία θες να μετακομίσεις τώρα, τα χέρια της έχουν ασχοληθεί με το σχεδιασμό επίπλων, ενώ συστηματικά μεταμορφώνουν όσα αντικείμενα συναναστρέφονται. Συνεπώς, φτιάχνει σαπούνια, κεριά, μάσκες, όπως αναφέρει, καθώς και διακοσμητικά από πηλό, κάψουλες εσπρέσσο, κλωστές, κορδόνια, που παραλείπει, ενώ εγώ που τα είδα μία φορά θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια.
Μέσα σε όλα, να ξέρετε ότι κανονικά χωράει σε παντελόνι δεκαπεντάχρονου, έχει εντυπωσιακό πρόσωπο, κατάξανθο μαλλί, ήταν δώδεκα χρόνια ναυτοπρόσκοπος, είναι αιγόκερος, δηλώνει φίλη της φασαρίας- αν και η ησυχία που βιώνει τον τελευταίο καιρό είναι πρωτόγνωρη.
Αυτή την περίοδο, στη ζωή της Ράνιας το autocad ξεκουράζεται, ο ήχος από μεζούρες που μετρούν επιφάνειες, γυψοσανίδες που τοποθετούνται, ξύλα που τρίβονται για να υποταχθούν στα σχέδιά της και στο χώρο έχει κοπάσει. Δεν είναι αντιφατική, όμως. Αντιθέτως.
Η ζωή της έχει το μεγαλύτερο βόμβο που μπορεί να βιώσει μια γυναίκα: το εσωτερικό παλμό μιας δεύτερης καρδιάς, συγκεκριμένα ενός μικρού αγοριού που σε τρεις μήνες περιμένει να γεννηθεί.
Για να αναπληρώσει την αίσθηση χαμένης νικοτίνης και πραγματικά καλού κρασιού, η Ράνια μπαίνει στην ομάδα της Mom Fatale.
Από σήμερα και κάθε Τρίτη!
Enjoy ;)
