Να μην προλάβεις να φλερτάρεις λίγο με το φθινόπωρο, να δεις τα φύλλα ν’ απλώνουν καφετιά χαλιά, τα ποτάμια να ξαναγεμίζουν και τη θάλασσα ν’ αγριεύει, τσούπ: να σου και η πρώτη ίωση για φέτος.
Γιατρός δεν είμαι, αλλά εικάζω πως την άρπαξε η Δάφνη όταν ένα άλλο παιδάκι, τυλιγμένο σε μύξες, φταρνίστηκε περίπου μέσα στο στόμα της.
Την επόμενη μέρα υπήρχε αναποδιά. Τη δεύτερη μέρα άρχισε η μύτη να τρέχει, η γκρίνια πιο γρήγορα, ο ύπνος έγινε άστατος, η όρεξη το ίδιο και κάπως έτσι πέρασαν κάμποσες μέρες-
Τα καλά νέα είναι ότι είμαστε μια εβδομάδα μετά κι όλα είναι ήδη πολύ καλύτερα, αν εξαιρέσεις ότι αν πέσω για ύπνο τώρα, από την κούραση, θαρρώ θα ξυπνήσω το Μάρτιο.
Τα πιο εκνευριστικά σημεία:
1. Δίνεις μάχη για να κάτσει 4 λεπτά με το θερμόμετρο, πριν καλά-καλά ανοίξεις μάτι (ναι- τέσσερα λεπτά οφείλει να παραμείνει το θερμόμετρο στη θέση του ακόμη κι αν ακουστεί το μπιπ-μπιπ νωρίτερα, προκειμένου να είναι αξιόπιστη η μέτρηση. Εκτός αν παίρνετε θερμοκρασία από τον πρωκτό, οπότε πραγματικά δεν έχω λόγια)
2. Η μέρα είναι παντελώς απρόβλεπτη, το πρόγραμμα καταλύεται και (είμαι αιγόκερως) το όλο πράγμα είναι σα συνεχόμενος αυτοσχεδιασμός, κάτι που ούτως ή άλλως απαιτείται στο έπακρο από τη μαμά. Το να μην έχεις καν τις γνώριμες νησίδες ηρεμίας παραπάει.
3. Νεύρα από κακό ύπνο. Από όλες τις πλευρές. Ειδικά από το πιο τριχωτό μέλος της οικογένειας- ονόματα δε λέμε.
4. Η υποψία ότι μάλλον είσαι το επόμενο θύμα της ίωσης.
5. Η επιβεβαίωση της υποψίας εντός διημέρου.
6. Το κλείσιμο μέσα για να μην κολλήσεις άλλους ( άρρωστος αλτρουισμός).
7. Η συνθλιπτική ανησυχία όταν ακους το παιδί σου να πνίγεται στον βήχα μέσα στον ύπνο του.
Πρακτικές Συμβουλές που Λειτουργούν στ’ Αλήθεια:
1. Ενισχύουμε τον οργανισμό με καλές τροφές (σούπες πάσης φύσεως, φρούτα, λαχανικά),
2. Χρησιμοποιούμε εξολκέα μύξας (να το πω, αποσυμφωρητή; αναπνευστήρα;), αν μας κάθεται το μωρό (ούτε μία στο εκατομμύριο στην περίπτωσή μου),
3. Καθαρίζουμε το μυτάκι με φυσιολογικό ορό ,
4. Κάνουμε χλιαρά μπανάκια,
5. Σκουπίζουμε το μυτάκι με υγρό πανάκι κι ενυδατώνουμε με κρεμούλα τακτικά για να μην ξεραθεί και τσούζει η περιοχή,
6. Κρατάμε την ατμόσφαιρα ενυδατωμένη (ειδικά αν υπάρχει θέρμανση),
7. Κάνουμε (κι άλλη) υπομονή και το παίρνουμε απόφαση: κάποια πράγματα πρέπει να κάνουν τον κύκλο τους, πριν περάσουν.
Μακρυά από σας αλλά αν συμβεί… καλό κουράγιο!
Άντε, πάμε για ύπνο!
(Last Babble: Δε θέλετε να έχετε εικόνα, πιστέψτε με, οπότε θα αποφύγω τη φωτογραφία!)