Παιδικό δωμάτιο: χώρος δημιουργίας, έκφρασης, ή μήπως μια ακατάστατη παιδική χαρά; Όπως και να είναι, μικρό ή μεγάλο, φωτεινό ή σκοτεινό, ψηλοτάβανο ή όχι, αναμφίβολα θα γίνει το πιο καλόγουστο, προσεγμένο και συναρπαστικό δωμάτιο, καθώς όλες οι προσεχώς μαμάδες θέλουμε το πρώτο του δωμάτιο να είναι ό,τι πιο όμορφο θα
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μιλήσεις για τα προσόντα κάποιου, ως ανθρώπου κι ως επαγγελματία, εκείνα που σε έκαναν να τον θέλεις κολασμένα ως συνεργάτη, και να μην ακουστείς υπερβολικός. Κι αν τρεις φορές την προηγούμενη εβδομάδα το κατάφερα, στη σημερινή περίπτωση το παιχνίδι μοιάζει χαμένο. Αρνούμαι να αναλάβω την ευθύνη
Αν και ποτέ δεν είχα τον ευατό μου περί πολλού στη μαγειρική, στην περίπτωση της ανάποδης μηλόπιτας- πιο αφράτο παντεσπάνι και πιο ζουμερό μήλο δεν ξανάγινε- όλα αλλάζουν. Το έγραψα ξεκάθαρα – αν και αγγλικά- στο Cooking Disclaimer μου. Για όσους δεν το διαβάσουν, απλώς να προειδοποιήσω ότι δεν είμαι
Είμαστε οι τρεις μας στο πλοίο. Μωρό, μπαμπάς, μαμά. Στη μέση ο διάδρομος, δεξιά κι αριστερά καθίσματα. Η Δάφνη κλέβει πάντα την παράσταση κι έτσι την έχει ήδη αντιληφθεί ένα ζευγάρι μπροστά αριστερά, μεσήλικες αλλά μάλλον κι οι ίδιοι παππούδες, και δύο-τρεις κυρίες αριστερά με τις οποίες γνωριζόμαστε. Η
‘Όταν πριν δύο περίπου χρόνια συστάθηκε η Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα Σαμοθράκης με τη μούρη μου στη σκηνοθετική καρέκλα, καθίσαμε με τον Διευθυντή Παραγωγής, τον εξαιρετικό (φίλο) Γιώργο Αστεριάδη και καταγράψαμε όλες τις ανάγκες που θα παρουσιαζόταν εν όψει της παράστασης, τις οποίες προσπαθήσαμε να κατηγοριοποιήσουμε για να δούμε σε τι
Να μην προλάβεις να φλερτάρεις λίγο με το φθινόπωρο, να δεις τα φύλλα ν’ απλώνουν καφετιά χαλιά, τα ποτάμια να ξαναγεμίζουν και τη θάλασσα ν’ αγριεύει, τσούπ: να σου και η πρώτη ίωση για φέτος. Γιατρός δεν είμαι, αλλά εικάζω πως την άρπαξε η Δάφνη όταν ένα άλλο παιδάκι, τυλιγμένο
Όταν διένυα τον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης δεν ήμουν και σε μεγάλα κέφια. Τότε είχα γράψει ένα άρθρο που αποτυπώνει ακριβώς πως ένιωθα. Τότε νόμιζα ότι είχα φτάσει στα όρια μου και κατά μία έννοια είχα δίκιο. Τα κιλά (καμιά 30αρια σίγουρα) είχαν χτυπήσει κόκκινο, το πρήξιμο στα πόδια δεν παιζόταν,
Πρώτη του Οκτώβρη σήμερα κι ο καιρός δε σου άφηνει περιθώρια να το ξεχάσεις. Μη με παρεξηγήσετε, δε γκρινιάζω. Αντιθέτως, λατρεύω το μανδύα Σκωτίας που ντύνεται η Σαμοθράκη αυτές τις μέρες. Θα παραδεχτώ, βέβαια, ότι φλερτάρω με το άναμα της σόμπας, προφασιζόμενη υγρασία κι έχω να το λέω ότι πριν
Όταν ζήτησα από τη Ράνια να μου στείλει ένα βιογραφικό της πάνω στο οποίο να «πατήσω» για να σας την παρουσιάσω, ξεκίνησε σοβαρά, μιλώντας μου για τη δουλειά της και τις προεκτάσεις της. Πέρα από μια εντυπωσιακή σειρά μαγαζιών, από τα οποία δε θέλεις να φύγεις και σπίτια, στα οποία
