Η ατοπική δερματίτιδα δεν εκδηλώνεται σε όλους τους οργανισμούς με τον ίδιο τρόπο ούτε η κλινική της εικόνα είναι πάντα κοινή. Καμιά φορά τα «σημάδια» είναι σα φουσκαλίτσες με υγρό, οπότε και μιλάμε για υγρές βλάβες, ενώ άλλες φορές είναι σα σκασίματα, απόλυτα ξηρά.
Έτσι αν οι βλάβες είναι ξηρές πρέπει να ενυδατώσουμε. Καλή λύση είναι οι κομπρέσες με φυσιολογικό ορό ή με νερό στο οποίο έχουμε διαλύσει βρώμη. Υπάρχουν στα φαρμακεία και σειρές με έτοιμα προϊόντα με βλαστούς βρώμης που θεωρητικά κάνουν θαύματα. (Στη δική μας περίπτωση βοήθησαν την κατάσταση αλλά δεν τη θεράπευσαν και σταδιακά γινόταν χειρότερα).
Επειδή όλοι οι πιο «οικολογικοί» τρόποι και οι εναλλακτικές θεραπείες είναι ήπιες σε σχέση με τα χημικά σκευάσματα – γι’ αυτό τους προτιμάμε άλλωστε- να έχετε στο μυαλό σας ότι χρειάζονται πολλές επαναλήψεις. Αν για παράδειγμα προσπαθήσετε με κομπρέσες ή με ψεκασμό της περιοχής, να το επαναλάβετε τουλάχιστον πέντε με έξι φορές τη μέρα.
Στόχος είναι να στεγνώσει το δέρμα και να επανέλθει σιγά-σιγά στην κανονική του κατάσταση. Τέσσερις μερούλες, μη σας πω και παραπάνω το λιγότερο. Αν ξεμπερδέψατε έτσι, ζήτω. Αν όχι, το πιο πιθανό είναι ότι θα σας προτείνουν κρέμα κορτιζόνης.
Το τελευταίο οχυρό είναι τα αντιβιοτικά όταν έχει μολυνθεί η περιοχή.
Η θεραπεία δίνεται από τον αρμόδιο γιατρό και όσο σίγουροι κι αν νιώθουμε ότι ξέρουμε ό,τι χρειάζεται καλύτερα να μην πειραματιζόμαστε με την υγεία του παιδιού μας και να προλαμβάνουμε παρά να θεραπεύουμε.
