Υπάρχουν πια τόσα πολλά παιχνίδια. Παιδαγωγικά, εμπορικά, ακριβά, φτηνά, για μωρά, νήπια και παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. Δεν ξεχνώ τις παιχνιδομηχανές…οι έφηβοι και οι πατεράδες τους ξετρελαίνονται!
Τι παιχνίδια δίνουμε όμως στο παιδί μας;
Μια καλή αρχή είναι να μάθουμε τι του αρέσει. Πηγαίνουμε σε ένα κατάστημα και αν η ηλικία του το επιτρέπει, το αφήνουμε να προχωρήσει μπροστά μας, παρατηρώντας το διακριτικά και φλυαρούμε είτε με την ενήλικη παρέα μας, είτε στο τηλέφωνο. Δεν του επιτρέπουμε να τα κάνει όλα άνω κάτω. Υψηλή εποπτεία και το ακολουθούμε. Τα παιδιά κάτω των πέντε ετών τις περισσότερες φορές διαλέγουν αυτό που επιθυμεί η μητέρα τους-ή αυτό που δεν επιθυμεί καθόλου-στο μυαλό του είναι τόσο κοντά! Σαφώς και δεν ψωνίζουμε τα πάντα, ούτε πράγματα που ξεφεύγουν από το βαλάντιο μας.
Μέχρι τα πέντε λατρεύουν τα παζλ, τα τουβλάκια και τις κατασκευές γενικότερα, τα ανθρωπάκια (προσοχή με τις κούκλες- είναι ανθρώπινες αναπαραστάσεις και πρέπει να διαλέγονται με προσοχή). Δεν συμπαθώ τα παιχνίδια με μπαταρίες, δεν επιτρέπουν στο παιδί να ονειρευτεί. Γιατί να μιμηθεί το ιου-ιου του πυροσβεστικού, αν μπορεί απλά να πατήσει ένα κουμπί και να το ακούσει;
Μιλώντας πάντως για αυτοκίνητα, τα αγόρια τα λατρεύουν. Τα ηλεκτρικά τρένα, δύσκολα ενδιαφέρουν τα αγόρια μικρής ηλικίας, αρέσουν όμως στους μπαμπάδες τους και επειδή τους έχουν τόσο ανάγκη, ενθουσιάζονται περισσότερο απο το κοινό τους παιχνίδι, παρά από το ίδιο το τρένο
Κορίτσια και κούκλες, ιστορία παλιά όσο και η ανθρωπότητα! Όχι κούκλες που κάνουν τα πάντα, κλαίνε, κάνουν τσίσα, βυζαίνουν (θηλάζουσες μην φωνάζετε, άλλο λέω) κτλ. Είναι προτιμότερο το παιδί να χρησιμοποιεί την φαντασία του και οχι τις δυνατότητες μιας κατασκευής. Χάνεται η δυνατότητα να κατασκευάσει το ίδιο το παιδί- ικανότητα που δεν φαντάζεστε πόσο μα πόσο σημαντική είναι για την ψυχική του ανάπτυξη.
Μέχρι το παιδάκι να περπατήσει χρησιμοποιούμε το πάρκο όσο το δυνατόν λιγότερο. Απαγορεύεται το παιδί να μένει μέσα με τις ώρες. Το αφήνει η μητέρα να την ακολουθεί στις δουλειές της μέσα στο σπίτι. Μεγάλη σημασία σε αυτή την ηλικία έχουν τα παιχνίδια με κίνηση, αλλά και αυτά που έχουν σχέση με το άγγιγμα. Μπορούμε να βάλουμε σε ένα μαλακό καλαθάκι πραγματάκια αρκετά μεγάλα για να μην καταπίνονται, ζωάκια, κουκλάκια, καπάκια, κουδουνάκια, πανάκια. Το αφήνουμε να τα ανακατεύει, να τα πετάει, να τα μαζεύει και συγχρόνως εμείς μπορούμε να τα κατονομάζουμε και μιλάμε για αυτά στο παιδί.
