Είναι καθαρή υστεροβουλία.
Θέλω να ζήσεις χίλια χρόνια για να είμαι σίγουρη ότι όσο ζω θα υπάρχεις.
Θέλω να είσαι ευτυχισμένος, γιατί αλλιώς δεν είμαι ούτε εγώ.
Θέλω να καθίσω και να τα κάνω ένα κείμενο όλα αυτά: με εσοχές στις παραγράφους, ωραίες μεταβάσεις και εντυπωσιακές κατακλείδες.
Το μικράκι, όμως, πάλι καίγεται στον πυρετό, βαριανασαίνει στον ύπνο του και δεν έχω μυαλό για τίποτα.
Ακριβώς όπως κι εσύ, από την άλλη μεριά του Θρακικού Πελάγους.
Ευτυχώς, μέσα στις μέρες, μήνες, χρόνια που κοιμόμαστε και ξυπνάμε μαζί, έχουμε πιά ένα στομάχι και μια καρδιά.
Κι αν το στομάχι είναι σήμερα λίγο σφιγμένο, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, η καρδιά αγαπάει πιο πολύ από ποτέ.
Χρόνια Πολλά, βρε αγάπη μου…
… ελπίζω του χρόνου να σπάσουμε την κατάρα και να περάσουμε τα γενέθλιά σου μαζί.
Μου λείπεις.
