Όταν γεννήθηκα κορίτσι, η γιαγιά μου πέρασε τα χέρια της από τα κοντά ξανθά μαλλιά της, άρπαξε τη μίντι βιζόν γούνας της, τίναξε νευρικά τη στάχτη από την πίπα της κι έφυγε, βρίζοντας από το μαιευτήριο.
Η γιαγιά μου δεν ήταν μισογύνης. Η γιαγιά μου ήταν γυναίκα.
Πιστεύοντας ότι είμαστε πλάσματα από τη φύση μας καταδικασμένα σε φρικτές κακουχίες, με λυπήθηκε βαθιά.
Όταν ήμουν μικρή αδυνατούσα να καταλάβω το σκεπτικό της, μα να που μεγάλωσα κι αντιλαμβάνομαι ότι το τρίπτυχο περίοδος-εγκυμοσύνη-τοκετός είναι ο προθάλαμος της γυναικείας εμπειρίας.
Κι έρχεται η ώρα να μπεις στο σαλόνι (ή μήπως κουζίνα;) που λέγεται μητρότητα.
Αγωνία για το αν έφαγε, τι έφαγε, πότε το έφαγε, πως το έφαγε.
Αν κοιμήθηκε, πότε κοιμήθηκε, πως κοιμήθηκε.
Βήχει; Είναι άρρωστούλι; Έχει πυρετό; Κι εσύ από δίπλα, να καίγεσαι.
Πάει στο σχολείο; Διαβάζει; Του αρέσει; Πώς τα πάει; Η συμπεριφορά; Εντάξει; Τα μαθήματα; Οι σχέσεις με τα άλλα παιδιά; Με τους δασκάλους;
Μεγάλωσε; Βγαίνει; Πού είναι τέτοια ώρα; Μήπως έπαθε κάτι; Μήπως ήπιε; Μήπως καπνίζει; Με ποιους είναι; Είναι καλά;
Και έτσι πάει σε όλα.
Ακόμη και τη στιγμή που θες να πεθάνεις από την κούραση κι από την ταλαιπωρία, ξέρεις ότι ούτε να πεθάνεις δε μπορείς: έχεις παιδιά που σε χρειάζονται.
Γίνεσαι μάνα κι η ζωή σου δεν σου ανήκει.
Βάσανο.
Ευτυχώς, θα πει «μαμά» και θα λάμπει ολόκληρο!
Ευτυχώς, το ξέρεις από τότε που είχε μέγεθος φακής και δεν είναι ανάγκη να μιλάτε για να καταλαβαίνεστε.
Ευτυχώς, θα σου φέρει ένα λουλουδάκι την ημέρα της μητέρας και θα σε κάνει να νιώσεις ο πιο σπουδαίος άνθρωπος στον κόσμο.
Και σκέφτεσαι τα χρόνια που έχεις περίοδο, που είσαι γόνιμη και το σώμα προετοιμαζόταν για τη μεγάλη στιγμή της σύλληψης.
Σκέφτεσαι τη στιγμή που το πρωτοένιωσες να κουνιέται. Το είπες και στο σύντροφό σου που στην καλύτερη περίπτωση θα αντιληφθεί αυτό που εσύ βιώνεις.
Σκέφτεσαι το υπέρμετρο ζόρι του τοκετού αλλά και τη στιγμή που είδες το μωρό σου να βγαίνει, ένα ακόμη μαζί σου, με τον ομφάλιο λώρο να πάλλεται.
Τα σκέφτεσαι όλα και λες ευτυχώς.
Ευτυχώς, η φύση θυμήθηκε να δώσει στη γυναίκα όχι μόνο τα μεγαλύτερα βάσανα αλλά και τις μεγαλύτερες χαρές.
Ευτυχώς, γεννήθηκα γυναίκα.