Προσωπικά Ενδιαφέροντα Κι Ελεύθερος Χρόνος
Τα πράγματα στη ζωή της μάνας είναι απλά: ή θα δε θα κάνει πράγματα για τον εαυτό της κι ώρες –ώρες θα της έρχεται τρέλα ή θα καλλιεργεί κάποια από τα προσωπικά της ενδιαφέρονται και θα έχει τύψεις.
Όσο πιο μικρό το μωρό, τόσο μεγαλύτερες οι τύψεις.
Εγώ έχω επιλέξει τον πρώτο δρόμο: έχω κρατήσει ελάχιστες επαγγελματικές υποχρεώσεις κι έχω αφήσει ό,τι άλλο έκανα στη μέση.
Μερικές φορές θύμωσα που δεν κατάφερνα να γυρίσω σελίδα από βιβλίο γιατί σε κάποια δαφνο-δουλειά ήμουν χωμένη- εκνευρίστηκα που δεν κατάφερα ένα χρόνο μετά να πάω για γυμναστική και να χάσω μια ώρα αρχύτερα αυτά τα διαβολεμένα κιλά της εγκυμοσύνης, συγχύστηκα που όλα μου τα δημιουργικά projects έπιασαν αράχνες.
Η αλλαγή στο ρυθμό ζωής είναι τεράστια. Η μετατόπιση του ενδιαφέροντος και η αποκλειστικότητα της φροντίδας επίσης. Το συνηθίζεις όμως και πριν το καταλάβεις έχεις οξύνει τα αντανακλαστικά σου, μαθαίνεις να διαβάζεις πιο γρήγορα τα σημάδια κι έτσι κερδίζεις λίγο χρόνο, προσφέροντας στο Πλάσμα ό,τι χρειάζεται, δεν ξέρει ότι θέλει, αλλά- όπως όλοι του είδους του- εκτιμά να του το φέρουν τώρα.
Αν κάτι με έχει σώσει, γιατί οι μέρες-τρέλα δεν είναι λίγες, είναι η συνειδητοποίηση ότι οι στιγμές που το Δαφνάκι είναι μικροσκοπικό, χωρίς μαλλιά και δόντια είναι σταγονίτσα στον ωκεανό της ζωής του. Σταγονίτσα που περνά και χάνεται πριν το καταλάβεις- οπότε απόλαυσε την ομορφιά της στιγμής τώρα που την έχεις, κάνε τη λάτζα και πες και ευχαριστώ που αξιώθηκες μια τέτοια τύχη.
Δραστηριότητες με άλλες μαμάδες και παιδιά, μια επίσκεψη σε κάθε γιαγιά την εβδομάδα, μια-δύο βόλτες με το μπαμπά, προσφέρουν καμιά φορά την ανάσα που η μαμά χρειάζεται για να είναι πιο ξεκούραστη, πιο χαρούμενη κι άρα καλύτερη μαμά.
