Zombie! Όπως λέγανε και οι Cranberries τα 90s.
Zombie όμως είναι και το όνομα ενός από τα πιο επικά κοκτέιλ. Και επειδή τα κλασικά, κάνουνε δυναμικό comeback, είπα να θυμηθώ την πρώτη φορά που έγινα..Zombie!
Ήταν πριν λίγα χρόνια. Βρισκόμουν Αθήνα. Και τι μπορείς να κάνεις ένα απογευματάκι με τον κολλητό σου; Να πιεις και να ετοιμάσεις το έδαφος για τη βραδιά!
Έτσι κάναμε και εμείς λοιπόν και καθώς βολτάραμε στο κέντρο, ο δρόμος μας οδήγησε στο Baba Au Rum, ένα από τα καλύτερα cocktail bar της πόλης και τώρα πια , σύμφωνα με τους έγκυρους οδηγούς ένα από τα καλύτερα μπαράκια και της Ευρώπης.
Επειδή το συγκεκριμένο μπαράκι, ειδικεύεται στο ρούμι, ένα από τα hit του είναι το Zombie, ένα κοκτέιλ με βάση το ρούμι.
Να μην στα πολυλογώ, θες η τέλεια ατμόσφαιρα, θες το εκπληκτικό μπαρ ( πλατύ, μεγάλο όπως πρέπει), η σούπερ παρέα, κάτι φλερτ που υπήρχαν στην ατμόσφαιρα, δεν προλάβαινε ο μπαρμαν να μας φτιάχνει zombie.
Αρκετές ώρες μετά, φύγαμε τρεκλίζοντας ( αλλά με στιλ – γιατί τι να το κάνεις το κοκτέιλ αν δεν μπορείς να το χειριστείς).
Αυτά θυμήθηκα χθες το βράδι όταν βρισκόμουν σε ένα από τα ψαγμένα cocktail bar της Λευκωσίας και καθώς περιεργαζόμουν το νέο του μενού, είδα να φιγουράρει το Zombie.
Το CV
Τέλη της δεκαετίας του 30. Πίσω από την μπάρατου εστιατορίου Don the Beachcomber, στο Χόλιγουντ, βρίσκεται ο ιδιοκτήτης, Donn Beach. Ένας πελάτες με τρομερό χαγκόβερ του ζητά να του φτιάξει ένα ποτό για να τον βοηθήσει να τα βγάλει πέρα σε μια επαγγελματική συνάντηση που είχε μετά. Ο Beach δημιουργεί τότε το Zombie. Ο πελάτης επιστρέφει, αρκετές μέρες μετά για να παραπονεθεί πως το ποτό, αν και απαλό σε γεύση και φρουτώδες, ήταν τόσο δυνατό που δεν κατάφερε να κοιμηθεί ολόκληρο το ταξίδι και τριγυρνούσε σαν…ζόμπι!
Το ποτό έγινε εξαιρετικά δημοφιλές, αμέσως μετά την Παγκόσμια Έκθεση που διεξάχθηκε στη Νέα Υόρκη το 1939.
Επειδή ο Donn Beach δεν έδινε εύκολα τις συνταγές του, το μόνο που γνωρίζουμε ήταν ότι το αρχικό Zombie, περιείχε ανάμεσα σε άλλα, πολλά είδη ρούμι, χυμό λάϊμ, μπίτερς Angostura, γρεναδίνη και ένα μείγμα με σιρόπι κανέλας και χυμό γκρέιπφρουτ. Έτσι, ήταν πολύ φυσικό να κυκλοφορούν πολλές εκδοχές, όπως η πιο κάτω που είναι αρκετά πιο απλή από την αρχική.
Η συνταγή
1 μεζούρα σκούρο ρούμι
½ μεζούρα άσπρο ρούμι ( light)
1 ½ Χρυσό ρούμι
½ μεζούρα Bacardi 151 ( ένα είδος Bacardi πιο βαρύ από το κανονικό)
1 μεζούρα ανανά
1 μεζούρα χυμό παπάγιας
1 μεζούρα χυμό λάϊμ
1 κουταλάκι ζάχαρη άχνη
Σε ένα ψηλό ποτήρι, ανακατεύεις μαζί όλα τα συστατικά, εκτός από το Bacardi 151. Βάλε τα σε ένα ποτήρι, ¾ γεμάτο με θρυμματισμένο πάγο. Με το κουταλάκι, βύθισε σιγά σιγά το Bacardi 151, κάτω από την επιφάνεια του ποτού. Έτσι θα επιπλεύσει κάπως σαν καπάκι. Και μετά άναψε το και θα καεί! Διακόσμησε το ποτήρι με 2-3 φυλλαράκια μέντας ή ακόμα καλύτερα βάλε σε μια οδοντογλυφίδα 2 κεράσια μαρασκίνο και 2 κυβάκια φρέσκου ανανά και τοποθέτησε τη πάνω από το ποτό. Το σερβίρεις με καλαμάκι.