Θυμάμαι κάτι αδιανόητα νεροζούμια που πίναμε, όταν στα καφέ ο εσπρέσσο αντικατέστησε το νες, για να μη μιλήσω για κοκτέιλς που έχουμε κατακαιρούς καταπιεί: τι tabasco εκείνο το bloody mary, σαν σε μεξικάνικο εστιατόριο, για να μη θυμηθώ white russian φτιαγμένο με vodka και.. σκέτο γάλα.
Αναρωτιέμαι αν είναι η ιδέα μου ότι τα καφέ και οι μπάρες έχουν εκσυγχρονιστεί απανταχού στην Ελλάδα.
Ο καφές έχει γίνει επιστήμη (ξέρετε πόσο καιρό έχω να πιώ καφέ χωρίς σχέδιο στο αφρόγαλα;!), το “barrista” καθημερινή λέξη και χαίρεσαι να ζητάς κοκτέιλς, όχι παντού, αλλά σε πολλά πλέον, σεσημασμένα μέρη, όπου οι bartenders δεν είναι μόνο ευπαρουσίαστα παιδιά, hipsteroids mainly, αλλά επαγγελματίες του είδους, από τους οποίους μαθαίνεις ενώ απολαμβάνεις.
Το ΠΣΚ είναι ήδη εδώ, οι πιθανότητες για μια έξοδο αυξάνονται, οπότε αφήνομαι σε μια πρόταση που έρχεται με δύναμη και γράδα, όπως κάθε Παρασκευή, από την υπέροχη Μαρία Μασσούρα: μια κυρία που ξέρει από αυτά!
;)
Καλό Π.
(αν και θα τα ξαναπούμε αγγλιστί το βράδυ)
χχχ
