Η μαμά είναι πάντα μαμά είτε είναι αρκούδα είτε άνθρωπος!
Ξεκινάει τη μέρα της περήφανα, με δυνάμεις και διάθεση, αν και φαίνεται στο βλέμα της, ότι τα τρίδυμα δεν είναι ποτέ εύκολη υπόθεση.
Παίζει και φροντίζει τα μικρά της, το οποία δαγκώνουν, πηδάνε, τρέχουν, σκαρφαλώνουν, της γεμίζουν τη μύτη με χιόνι και γενικά είναι η πιο αξιαγάπητη ταλαιπωρία!
Προς το μέσον της μέρας, αρχίζει να κουράζεται και προσπαθεί να πείσει τα μικρά ότι ένας υπνάκος δεν θα ήταν καθόλου κακή περίπτωση. Επιτυχία 1/3. Σπάνε λίγο τα νεύρα της, στέλνει το ένα στη γιαγιά.
Σε δέκα λεπτά το έχει μετανιώσει, νιώθει η χειρότερη μάνα του κόσμου και πάει να το πάρει πίσω.
Όσο τα δύο μικρά αποχαιρετούν τη γιαγιά, το τρίτο είναι κολλημένο στην αγκαλιά. “Να, λοιπόν, πού χρειάστηκαν εκείνα τα παραπανιστά κιλά. Άντε να τα έβγαζα αλλιώς πέρα με αυτά τα τρελιάρικα που γέννησα”, σκέφτεται.
Είναι κουρασμένη κι ευτυχισμένη κι ένα φιλάκι μακρυά από την τελειότητα…!
Καλό σας βράδυ!
