Ο 9ΛΟΓΟΣ Του Ύπνου. Δοκιμασμένος από μαμά και Δάφνη.
1. είναι αρκετά κουρασμένο;
Καμιά φορά, απλώς δεν είμαστε αρκετά κουρασμένοι ώστε να κοιμηθούμε. Ίσως ήταν μια υποτονική ημέρα, ίσως κάτι έχει ενισχύσει την ενέργειά μας, ή κάτι μας έχει δημιουργήσει υπερδιέγερση. Το ίδιο ισχύει και με τους μικροσκοπικούς ανθρώπους.
2. έχει πάρει αρκετά ερεθίσματα;
Εικόνες, ήχοι, ένα άγγιγμα, διαφορετικών πραγμάτων υφή, μια νέα γεύση: όταν κάτι νέο αγγίζει τις αισθήσεις μας, ο οργανισμός ολόκληρος θαρρείς και τεντώνεται να το εισπράξει και να το αποκωδικοποιήσει. Στην ουσία είναι μια διαδικασία μάθησης, άρα δενπρόκειται για κάτι ούτε εύκολο, ούτε ξεκούραστο.
3. έχει διαφοροποιήσει τη θέση του στο χώρο;
Μπορεί να είναι μια μέρα με δυνατή βροχή και να αποφασίσατε να μη βγείτε έξω. Αυτό, ωστόσο δε θα έπρεπε να αποτελεί λόγο για να βγάλετε ρίζες σε ένα σημείο μέσα στο σπίτι. Αλλάξτε χώρο και μην υποτιμάτε την αντίληψη του μωρού. Μια χαρά θα το καταλάβει και θα το εκτιμήσει!
4. έπαιξε με συνομηλίκους;
Από μια ηλικία και μετά που το παιχνίδι αλλάζει όταν υπάρχει κι άλλο παιδάκι στο χώρο, (να θυμηθώ να ρωτήσω την Κατερίνα πότε συμβαίνει αυτό)- η “παρέα” είναι ό,τι καλύτερο. Πέρα από τη μαγεία να βλέπεις το παιδί σου να συνδιαλέγεται και να συνεργάζεται, το βλέπεις και να εξαντλείται με τον πιο αναίμακτο για σένα τρόπο! Με αυτή τη λογική άλλωστε νομίζω ότι πολλοί επαγγελματίες υγείας μιλούν για τα δύο χρόνια διαφοράς ανάμεσα στα αδέρφια ως ιδανική γιατί “μεγαλώνουν μαζί”.
5. είναι υγιές;
Φυσικά και έχει κάνει τα εμβόλιά του και δεν έχει πυρετό. Ένα σύγκαμα, όμως, δεν είναι αμελητέο πράγμα! Ούτε μια πάνα γεμάτη αχνιστά όξινα τσίσια. Εκεί που η υγεία συναντιέται με την καθαριότητα, ένας γονιός πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια το παιδί του να μην ταλαιπωρείται από θέματα υγιεινής, εύκολα επιλύσιμα στο δικό μας κοινωνικό πλαίσιο.
6. είναι χορτάτο;
Μια λιγούρα δε βασανίζει μόνο τους μεγαλύτερους, αλλά και τα μικρούλια. Ειδικά κατά την περίοδο του θηλασμού, η πείνα είναι ανάλογη του πόσο θρεπτική ήταν η τροφή που κατανάλωσε η μαμά και εισέπραξε το παιδί ως γάλα. Θυμάμαι να ξεχνάω να φάω κόκκινο κρέας μία μέρα- και διευκρινίζω ότι κόκκινο κρέας έτρωγα μια φορά στους δύο μήνες ΠΡΟ Δάφνης- και να την έχω να κλαψουρίζει όλη μέρα. Ή κάποια φαγητά της φαινόταν πιο δύσπεπτα και την ταλαιπωρούσαν. Γενικά, στους πρώτους μήνες της ζωής, το θέμα φαγητό και ύπνος είναι επιστήμη ολόκληρη και phd στο ρέψιμο.
7. έχει ό,τι συνήθως ή λείπει κάτι ή κάποιος;
Αν υπάρχει κάποια ρουτίνα ύπνου ή ρουτίνα γενικώς η οποία εκλείψει, η γκρίνια και η αυπνία μπορεί να δείξουν τα πρόσωπά τους. Τα μωρά, όσο μικρότερα τόσο περισσότερο, μοιάζει να εκτιμούν τη σταθερότητα και την επανάληψη, στοιχειά στα οποία -και πάλι- μοιάζει να νιώθουν ασφαλή.
8. είναι χαρούμενο;
Με τη Δάφνη “τσακωνόμασταν” από όταν ήταν μηνών! Κάτι της έλεγα εγώ αυστηρά και μου έκανε κι εκείνη μουρίτσες το ίδιο αυστηρές και χειρονομίες θυμωμένες. Σε τριάντα δευτερόλεπτα είχαμε “μονιάσει”. Πριν από αυτά τα τριάντα δευτερόλεπτα όμως, δε θα το συζητούσε τον ύπνο. Θα είχε “τα νεύρα της”, μη χ___! Μια σταλιά μωρό! Κι όμως. Η χαρά και η πληρότητα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον “ύπνο του δικαίου” και ποιός περισσότερο δίκαιος κι άρα δικαιόυχος από τα μωρά;!
9. του χρειάζεται ο ύπνος που του προτείνουμε;
Εδώ και 5-6 μέρες είχαμε δράματα. Την έβαζα για ύπνο κι είχαμε κλάματα, φωνές, νεύρα, υστερίες. 10 το βράδυ, 11, 12. Τσατάλια τα νεύρα μου. Και τότε μου ‘ρθε. “Μεγάλωσε η άτιμη! Δε νυστάζει”, συνειδητοποίησα. Την άφησα προχτές, χτες και σήμερα να ζητήσει τον ύπνο. Πράγματι, πολύ αργότερα από ότι θα ήθελα εγώ- αλλά σκασίλα μας τώρα για μένα- το παιδάκι ξάπλωσε, άκουσε με μισόκλειστα μάτια το παραμυθάκι της και αποκοιμήθηκε γλυκά.
Επειδή δεν είμαστε θεοί, μπορεί να καταπιέσουμε τα παιδιά μας σε κάτι, προκειμένου να μπορέσουμε κι εμείς να είμαστε σε θέση να τα βγάλουμε πέρα. Δεν είμαι εδώ για να κρίνω τη στάση αυτή, όσο για να πω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις δε θα έπρεπε να απορούμε γιατί το παιδί αντιδρά και αντιστέκεται.
Αυτά τα 9 σίγουρα και όσο κοιμάται… μαθαίνω!
Καλό σας βράδυ