Πέμπτη σήμερα κι είναι η μέρα που προσπαθώ να ανεβάζω ένα βιντεάκι αυτού του τρελόπαιδου που μεγαλώνω.
Συνήθως οι περιπέτειες ξεκινούν εκεί έξω αλλά αυτή τη φορά δε χρειάστηκε να απομακρυνθούμε καθόλου από το σπίτι.
Το ξεκάρδισμα της ημέρας ήρθε ανύποπτα, εκεί που κανείς δεν το περίμενε και η συνταγή του περιείχε απλά καθημερινά υλικά.
Ευτυχώς δεν έφυγε και τόσο γρήγορα γιατί σκοτώθηκα να φέρω κινητό και μηχανή.
Ήδη της αρέσει πολύ να κοιτάει φωτογραφίες της από όταν ήταν πιο μικρή, πράγμα που με κάνει να νιώθω πως θα έρθει μια ώρα που θα τα βλέπει όλα αυτά και θα γελάει με την καρδιά της.
Εγώ πάντως έχω αρχίσει ήδη!
