Η μέρα ηλιόλουστη, ο καιρός ανοιξιάτικος και η εμπλοκή με τα νερά αναπόφευκτη.
Αφού, λοιπόν, ποτίσαμε τον κήπο μας, βάλαμε νερό σε άλογο και σκυλιά, έπρεπε να βρούμε κι άλλες χρήσεις του υγρού στοιχείου. Την πλήρωσε η Κειτ, η κούκλα, που θέλοντας και μη υποτάχτηκε στη Δάφνη που περιχαρής τραγουδούσε “μπάνιο, μπάνιο”.
Έλιωσα με το ποδαράκι που προεξείχε και έπρεπε να μπει κι αυτό μέσα στον κουβά, με τη Δάφνη που προσπαθώντας να βάλει ολόκληρη την Κέιτ μέσα στηρίχτηκε στο νερό στιγμιαία και βούλιαξε και με τη σκέψη “αφού δε μπορώ να την πλύνω καλά στον κουβά, ας τη ρίξω κάτω κι ας την περιλούσω!”.
Γενικά, στο ξεκίνημα της άνοιξης, νιώθω μια απίστευτη βεβαιότητα ότι τα πιο αστεία σκηνικά… δεν έχουν έρθει ακόμη!
Καλό σας απόγευμα!
