Μόνο εγώ κι ο ρινόκερος ξέρουμε τι τραβάμε. Αντε κι ο διάδρομος. Ο μονόκερος πάντως χαμπάρι. Στον κόσμο του. Γι’ αυτό σας λέω. Μονόκεροι, αφήστε τους ρινόκερους ήσυχους. Τραβάμε ζόρι αυτή την περίοδο. :) Καληνύχτα κι όνειρα … αποφασισμένα!
Διαβάζω αυτές τις μέρες για θαυματουργές κρέμες, για τροφές που καίνε το λίπος, για κυτταρίτιδα που εξαφανίζεται και νιώθω τη μαζική ελπίδα να γίνουμε ό,τι θέλουμε χωρίς κόπο. Στα 36 μου, ούτε πιστεύω στα …μαγικά, ούτε τα θέλω. Προτιμώ τη δύσκολη οδό. Όπως φαίνεται κι από το ημερολόγιο που είναι
Οι περισσότερες εταιρίες καλλυντικών και μάλιστα μακιγιάζ τείνουν να μας δείχνουν πως να καλύπτουμε το όποιο πρόβλημα έχουμε και συνήθως βασίζουν την καμπάνια τους στο πόσο άριστα μπορεί να δομηθεί η ψευδαίσθηση της τελειότητας. Η συγκεκριμένη εταιρία διαφέρει, τουλάχιστον κατά το ήμιση. Απευθύνεται σε ανθρώπους των οποίων το δέρμα φέρει
“Οι γάτες δεν είναι πλάσματα άξια εμπιστοσύνης και δε πά να λέτε εσείς ό,τι θέλετε”, λέει μια καθόλου αντικειμενική ιδιοκτήτρια δύο σκύλων. :) Είναι άγρια ζώα, στην ουσία τους ανεξημέρωτα, αίωνια κυνηγοί, με ακονισμένα ένστικτα έτοιμα να σε τοποθετήσουν πολύ πιο χαμηλά στις προτεραιότητες τους. Λίγο όμως που έχει ερωτεύσιμο
Αυτό ακριβώς χρειάζομαι. Ένα άδειο κρεββάτι από τοίχο σε τοίχο, με ατελείωτα μαξιλάρια και αφράτα παπλώματα. ΜΟΝΗ. Εγώ κι αυτό. Για κανένα 12ωρο συνεχόμενο και βλέπουμε. Καλημέρα Κυριακή- κουρασμένη με βρίσκεις!
