Πρόπτωση, ένα από τα πάθη της μήτρας μας

Ξεκινάει η Μεγάλη Εβδομάδα σήμερα και το θέμα μας είναι ένα από τα πάθη της Μήτρας μας. Συγκεκριμένα όμως θέλω να σας μιλήσω για την θέση, την ισορροπία και για το τι της (και μας συμβαίνει) όταν δεν είναι εκεί που θα έπρεπε. Ω ναι! Όπως έχω ήδη αναφέρει η μήτρα μας είναι ένα όργανο με προσωπικότητα και μπορεί να κινείται όπως οι aerial yogis. Φανταστείτε την λοιπόν στο κέντρο της κοιλότητας της λεκάνης μας προστατευμένη από τον σκελετό της και δεμένη καλά με ιμάντες οι οποίοι στην περίπτωση μας ονομάζονται σύνδεσμοι.

                                Οι σύνδεσμοι είναι οι υπόλευκοι ιστοί στην παραπάνω φωτογραφία

Οι στρογγυλοί σύνδεσμοι ξεκινούν από τα πλάγια του πυθμένα της μήτρας προς τα μεγάλα χείλη του αιδοίου. Οι πλατείς εκτείνονται από την πρόσθια και οπίσθια επιφάνεια της μήτρας προς τα πλάγια στο πυελικό περιτόναιο. Οι ιερομητρικοί εκφύονται από το οπίσθιο κάτω τοίχωμα της και καταφύονται στο ιερό οστό. Οι εγκάρσιοι εκφύονται από τα πλάγια του τραχήλου της μήτρας και καταφύονται στα τοιχώματα της πυέλου. Μέσα στην ίδια περιοχή υπάρχουν και σύνδεσμοι που κρατούν την ουροδόχο κύστη στη θέση της.

Τέλος το πυελικό έδαφος το οποίο εκτείνεται από την ηβική σύμφηση μέχρι τον κόκκυγα και πλαγίως μέχρι τα ισχιακά κυρτώματα. Το πυελικό έδαφος, κυρίως ο ανελκτήρας μυς του πρωκτού, συγκρατεί και στηρίζει όλα τα όργανα της ελάσσονος πυέλου. Συνίσταται από τρείς στοιβάδες οι οποίες αποτελούνται από διάφορους σημαντικούς  μύες. Τα ονόματα είναι πολλά και σύνθετα τα οποία αποφασίζω να μην αναφέρω συγκρατώντας το anatomy freak που ξεπηδάει από μέσα μου! Τελικά δεν άντεξα και πρόσθεσα άλλη μια φωτογραφία με τις εξηγήσεις στα αγγλικά. Τα περισσότερα από τα ονόματα προέρχονται από τα ελληνικά οπότε είναι εύκολο να τα καταλάβουμε πιστεύω.

Παρόλο που συγκρατείται από όλους αυτούς τους συνδέσμους και μύες η μήτρα μας δεν είναι ακινητοποιημένη. Κινείται,  αλλάζει θέσεις, προσαρμόζεται, έχει χώρο γύρω της και μιαν αίσθηση ελευθερίας και αιώρησης. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που οι σύνδεσμοι είναι αδύναμοι και δεν μπορούν να την κρατήσουν;

Η πρόπτωση μήτρας συμβαίνει όταν το πυελικό έδαφος και οι σύνδεσμοι διατείνονται και χάνουν τον μυϊκό τους τόνο με αποτέλεσμα να μη προσφέρουν επαρκή στήριξη στα πυελικά όργανα. Η μήτρα τότε μπορεί να πάρει άλλες θέσεις, να γλιστρύσει προς τον κόλπο και σε προχωρημένες περιπτώσεις να βγεί έξω από αυτόν. Επίσης μπορεί να πέσει μπροστά και πάνω στην ουροδόχο κύστη πιέζοντας την με αποτέλεσμα να προκαλείται συχνουρία ή να δημιουργηθεί πτώση της ουροδ.κύστης προς τον κόλπο με αποτέλεσμα τη δυσκολία ούρησης και τις συχνές ουρολοιμώξεις. Μπορεί να γείρει προς τα πίσω πιέζοντας το ορθό δυσκολεύοντας την περισταλτικότητα του εντέρου και προκαλώντας δυσκοιλιότητα. Υπάρχει ακόμα η περίπτωση να γείρει στο πλάι δυσκολεύοντας έτσι την λειτουργία μιας σάλπιγγας.

Στις παραπάνω φωτογραφίες μπορούμε να δούμε τις διάφορες θέσεις που μπορεί να πάρει μια μήτρα και τα περιφερειακά όργανα γύρω της.

Αυτό μπορεί να συμβεί σε γυναίκες οποιασδήποτε ηλικίας, αλλά περισσότερο επηρεάζει όσες βρίσκονται σε προκλιμακτηριακή φάση και είχαν μία ή περισσότερες γέννες. Πιθανές αιτίες της πρόπτωσης είναι:

• Οι τραυματισμοί των υποστηρικτικών ιστών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μιας δύσκολης φυσικής γέννας(ιδιαίτερα με τα μεγάλα μωρά) και της καισαρικής επέμβασης
• Απώλεια του μυϊκού τόνου με το πέρασμα της ηλικίας
• η απώλεια οιστρογόνων
• η επίπτωση της βαρύτητας
• η σεξουαλική κακοποίηση
• γεννετική προδιάθεση αδυναμίας συνδετικού ιστού
• χρόνιος βήχας
• συχνό σήκωμα μεγάλου βάρους
• συχνή πίεση των εντέρων κατά την αφόδευση
• Παχυσαρκία
• Χρόνια δυσκοιλιότητα
• Ατυχήματα και πτώσεις  με την λεκάνη.
• Παρατεταμένη σταυροποδίαση. Ναι όταν καθόμαστε σταυροπόδι πέρα του ότι κλείνουμε την ενέργεια μας, δυσκολεύουμε την κυκλοφορία του αίματος, δημιουργούμε μια κλίση της λεκάνης που παρατεταμένα μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή θέσης της μήτρας.

Προκύπτουν λοιπόν τρείς βασικές ερωτήσεις μετά από την θεωρία.

α)τι αισθανόμαστε όταν έχουμε πρόπτωση μήτρας;

β)τι μπορούμε να κάνουμε για να την προλάβουμε;

γ)τι κάνουμε αν μας συμβαίνει ήδη;

Αν αισθανόμαστε λοιπόν βάρος ή τράβηγμα μέσα στη λεκάνη μας, αν ιστός προεξέχει από τον κόλπο μας, αν έχουμε δυσκολίες στην ούρηση, ακράτεια ή συχνές ουρολοιμώξεις, μειωμένη περισταλτικότητα εντέρων, πόνο στην μέση μας, αν αισθανόμαστε πως καθόμαστε πάνω σε μια μπάλα ή οτι κρέμεται κάτι μέσα στον κόλπο, αν πονάμε κατά την συνουσία, αν αισθανόμαστε πως αδυνατίζει ο μυϊκός τόνος του κολπικού ιστού μας τότε φυσικά κάνουμε μια βόλτα στην/ον γυναικολόγο μας. Βέβαια αν η πρόπτωση δεν είναι βαριά το πιο πιθανό είναι να σας πει πως είναι φυσιολογικό και πως δεν μπορεί να κάνει τίποτε γι αυτό. Είναι αλήθεια δε μπορεί να κάνει τίποτα παρά μόνο να σας εξηγήσει τι σημαίνει αυτό που σας συμβαίνει στην καλύτερη των περιπτώσεων.

Εγώ βέβαια διαφωνώ με αυτό. Δεν πιστεύω πως η πρόπτωση είναι κάτι φυσιολογικό με το οποίο χρειάζεται να συμβιβαστώ περιμένοντας τα χειρότερα στο μέλλον. Ξεκινώντας με τη γνώση μπορώ να περάσω στην πράξη. Καταρχάς χρειάζομαι άσκηση της πυέλου. Η γιόγκα έχει πάρα πολλές στάσεις για ενδυνάμωση της κοιλιάς, προσφέρει ειδικές αναπνοές και άσανες για την διατήρηση και αύξηση του μυϊκού τόνου των σφιγκτήρων και του πυελικού εδάφους. Είναι σίγουρα μια ενεργή απάντηση στην ερώτηση τι μπορώ να κάνω. Επίσης υπάρχει ειδικό μασάζ αυτοθεραπείας που επαναφέρει τη μήτρα στη θέση της το οποίο μπορείτε να μάθετε. Τέλος η αύξηση της συνειδητότητας και της προσοχής στις καθημερινές μας πράξεις οι οποίες επηρέαζουν την υγεία της λεκάνης μας.

Η μήτρα μας χρειάζεται να είναι στη θέση της . Είναι το κέντρο της Ύπαρξης μας. Αν το κέντρο μας είναι εκτός θέσης τότε ολόκληρη η ύπαρξη μας είναι εκτός ισορροπίας. Χρειάζεται να έρθουμε σε μια επικοινωνία φροντίδας με τη λεκάνη μας. Να τη συνειδητοποιήσουμε, να την αφουγκραστούμε, να μάθουμε να την περιποιούμαστε και να τη σεβόμαστε. Είναι το πηγάδι από το οποίο αντλούμε την δύναμη μας και αν η πηγή είναι αδύναμη τότε αυτό καθρεφτίζεται σε ολόκληρη τη ζωή μας. Μιλάμε για το σώμα όταν αυτό περνάει δυσκολίες αλλά δε μιλάμε ποτέ μαζί του απευθείας. Χρειαζόμαστε πάντοτε κάποιον μεταφραστή για να μας φέρει σε επικοινωνία. Το πάμε στον γιατρό όταν βαράει κόκκινα αλλά δεν αφιερώνουμε καθόλου χρόνο για να το γνωρίσουμε, να το νιώσουμε, να το φροντίσουμε και να το απαλύνουμε. Καταναλώνουμε χρόνο,χρήμα και ενέργεια καθημερινά για όλους τους λόγους αλλά όταν πρόκειται για την αυτοφροντίδα μας τότε σαν κάτι να μας σταματάει και να μας απαξιώνει.

Έχουμε μονάχα ένα σώμα για περιορισμένο χρονικό πλαίσιο. Με αυτό ζούμε καθημερινά, αυτό στεγάζει τη σκέψη μας, την ψυχή και τις περιπέτειες μας. Αυτό είναι το όχημα που μας πάει όπου η αντίληψη κατευθύνει. Όλες μας οι μνήμες και τα μυστικά βρίσκονται κωδικοποιημένα στο κορμί μας. Η ουσιαστικότερη επαφή μας με την ύλη επιτελείται μέσω των κυττάρων και των ιστών μας. Το σώμα μας δεν είναι κάτι που το παρατηρούμε απλά εξωτερικά προσπαθώντας να το διορθώσουμε ή να το φτιάξουμε. Κάθε κύτταρο είναι μια ξεχωριστή οντότητα που έχει ανάγκη να ακουστεί.

Ως άνθρωποι χρειάζεται να γνωρίζουμε και να αφιερώνουμε στην υλική μας φύση ότι της αρμόζει.

Ως γυναίκες οφείλουμε να έρθουμε σε επαφή με την ιδιαίτερη αντιληπτικότητα της μήτρας μας.

art: ‘Cellular Shift’ Arla Patch. Polymer clay relief