Ξεκινάς κάτι και φαίνεται από ανόητο εως ακατανόητο. Και συνεχίζεις, σίγουρη για σένα, μέχρι που κάποια στιγμή αρχίζουν κι οι άλλοι να βλέπουν αυτό που είχες στο μυαλό σου από την αρχή.
Τέτοιες αλλαγές έρχονται για το mom fatale και για μένα τις επόμενες μέρες και τις περιμένω με μεγάλη χαρά κι ανυπομονησία.
Ίσως ο βασικός λόγος που αγαπώ την άνοιξη τόσο: είναι μια ανοιχτή υπόσχεση με φωτεινές ελπίδες ότι η αναμονή άξιζε, η υπομονή έπιασε τόπο, τα καλά διαχωρίστηκαν από τα σκάρτα κι ο στενός και δύσκολος δρόμος σταδιακά ανοίγει!
Καλό σας βράδυ με όνειρα γεμάτα ελπίδες!
Καλό σας βράδυ.