Όταν ανέβηκα στη ζυγαριά σήμερα δεν ένιωσα καθόλου φιλικά αισθήματα για εκείνη. Ωστόσο νιώθω κι έναν ελαφρύ πανικό βλέποντας τις κυρίες της παραπάνω εικόνας. Είπαμε να μη μας καταδυναστεύει η ζυγαριά, αλλά ούτε και οι αδυναμίες μας. Χώρια που τίποτα ποτέ δε λύθηκε με τη βία. Ειρήνη ανάμεσα σε εμάς
Σε όλες τις φετινές εαρινές γιορτές του Πάσχα κλείνω τα μάτια μου και την καλώ. Οραματίζομαι μια γυναίκα που πατάει στα πόδια της βαθιά γειωμένη, που γνωρίζει πως λειτουργεί το σώμα της και οι βιορυθμοί της, που αναπτύσσει μια νέα σχέση σεβασμού με την Γαία, που φροντίζει τον εαυτό της,
Οκ, είναι Πάσχα, θα φας λίγο παραπάνω , θα πιείς λίγο παραπάνω. Αντιμετωπίζεται. Με τρεις κάτω σκύλους, δύο καρέκλες κι ένα πολεμιστή 2 ή κάποια ανάλογη sequence! (Άσε το αποφάγι κάτω, λέμε!) Καλημέρα σε όλες και όλους!
