Πέρυσι είχα τις ζίννιες με τις ντομάτες απέναντι.
Φέτος θα βάλω τις ντομάτες ανάμεσα στις ρόκες, τους μαιντανούς και τους βασιλικούς που έχουν ήδη θεριέψει, ενώ από δίπλα θα ζουν και θα ακτινοβολούν το αισιόδοξο πορτοκαλί της οι καταπραυντικές καλέντουλες. Η πρώιμη κερασιά μας έχει ήδη λυγίσει από τα πολλά κεράσια, ενώ τα δεντρολίβανα και τα θυμάρια γύρω- γύρω έχουν στήσει από πέρυσι χορό και φέτος πια δε συμμαζεύονται. Ευτυχώς για εκείνα, δηλαδή, γιατί υπάρχει ανταγωνισμός στα αρώματα: βγαίνουν μάραθα και δυόσμοι παντού, άγριες μολόχες, τσάι κι άλλα πόσα.
Κάθομαι στην αιώρα, λιάζομαι κι ονειρεύομαι ενώ οι αισθήσεις ξεφαντώνουν.
Πρωτομαγιά στη Σαμοθράκη.
Εμπειρία.
:)
