Πεθαίνω, λιποθυμώ με επιγραφές που αναβλύζουν αγνή ειλικρίνεια που μόνο η ελληνική επαρχία ξέρει, με πινελιές καφρίλας αλλά και ευφυίας. Ακόμα κι αν κάποιες από αυτές οι επιγραφές βρίσκονται σε πόλεις, μην ξεχνάτε το ρητό “μπορείς να βγάλεις έναν άνθρωπο από το χωριό του, αλλά ποτέ το χωριό από έναν άνθρωπο”. Και για να προλάβω τις κακές σκέψεις, σε χωριό μεγάλωσα και η σημερινή δημοσίευση είναι με όλη μου την αγάπη και την ελπίδα να δω λάηβ κι εγώ μια φορά κάτι παρόμοιο.
Θα πήγαινα ακόμα και ας δουλεύει Ίντερνετ αέρα
Έλα μωρε ένα ‘Κ’ ξέχασε….
Ακόμα και με τόνους, παραμένει υπέροχο
Σχεδόν προβλέψιμο, ωστόσο μεγάλος μάγκας που το τόλμησε
Αστεία – αστεία, μεγάλες αλήθειες
Ε μα, ξέρω κι εγώ…;
Mickeys, Minnies, Goofies, Plutos και….;;;;
Αμφιλεγόμενο
Καλοί άνθρωποι πάνω από όλα αλλά ok, καφρίλα όποιος το έκανε
Εγώ θα πάω (ΝΟΤ)
Καλό Σαββατοκύριακο και αγάπη παντού
Γεωργία