Για να μπορέσει το σώμα μας να λειτουργήσει αρμονικά, τα διάφορα μέρη και όργανα του χρειάζεται να επικοινωνούν μεταξύ τους έτσι ώστε να διασφαλιστεί και να διατηρηθεί η ισορροπία του εσωτερικού περιβάλλοντος. Για παραδείγμα, ούτε η θερμοκρασία του σώματος αλλά ούτε τα επίπεδα αλάτων και ιχνοστοιχείων μέσα στο αίμα μπορούν να ανεβοκατεβαίνουν πέρα από συγκεκριμένα όρια. Αυτή η επικοινωνία επίσης μεταξύ των περιοχών του σώματος είναι αναγκαία για τον οργανισμό για να μπορεί να ανταποκρίνεται στις αλλαγές του εσωτερικού και του εξωτερικού περιβάλλοντος. Δύο συστήματα βοηθούν στην διασφάλιση της επικοινωνίας: το νευρικό και το ορμονικό–ενδοκρινικό σύστημα. Αυτά τα δύο συστήματα είναι αλληλοσυμπληρωματικά και αλληλοεξαρτώμενα.
Το ενδοκρινικό σύστημα αποτελείται από ενδοκρινείς αδένες που εκκρίνουν διάφορους χημικούς αγγελιοφόρους, μόρια που ονομάζονται ορμόνες και απελευθερώνονται απευθείας μέσα την κυκλοφορία του αίματος και μεταφέρονται σε όλο το σώμα. Όταν τα μόρια αυτά των ορμονών απελευθερώνονται στο αίμα ψάχνουν να βρούν τους ειδικούς υποδοχείς τους και μόλις ενωθούν με αυτά τα ειδικά κύτταρα ξεκινούν μια σειρά βιοχημικών αντιδράσεων και αλλαγών που αλλάζουν τη λειτουργία ή τη δραστηριότητα των κυττάρων. Η επιρροή τους στο μεγάλωμα, στην σωματική ανάπτυξη, στον μεταβολισμό, στη σύνθεση των σωματικών υγρών και στην αναπαραγωγή είναι τεράστια, ενώ επίσης ρυθμίζουν το γυναικείο μας ταμπεραμέντο, τις νοητικές δυνάμεις μας, τις συμπεριφορές, την ενέργεια και την προσωπικότητα μας.
Το ενδοκρινικό μας σύστημα είναι αυτό που μας δίνει πρωταρχικά τη δυνατότητα να αισθανόμαστε συναισθήματα και μαζί με τα συμπεριφορικά κέντρα του εγκεφάλου μας δημιουργούν έναν συνδυασμό που δίνει μορφή σε αυτό το υπέροχο μπέρδεμα της ανθρώπινης κατάστασης.
Σχεδόν όλοι οι αδένες παρουσιάζονται σε ζευγάρια έτσι ώστε αν συμβεί κάτι στον ένα να μπορεί ο άλλος να συνεχίσει και να καλύψει τις ανάγκες του οργανισμού. Η δράση του ενός αδένα είναι άμεσα και αδιάρρηκτα συνδεμένη με όλων των υπολοίπων. Οπότε καταλαβαίνετε πως αν παρουσιάζεται δυσλειτουργία στον θυρεοειδή για παράδειγμα τότε επηρεάζεται η λειτουργία όλων των υπολοίπων. Ακριβώς όπως σε έναν ομαδικό χορό και πάλι, αν ένας από τους χορευτές δεν μπορεί να συγχρονιστεί με τη μουσική τότε ολόκληρος ο κύκλος συνεργασίας επηρεάζεται ανάλογα με το πόσο μεγάλη είναι η δυσλειτουργία. Το σώμα μας και η υγεία του βασίζεται στην άριστη συνεργασία των μερών της. Ναι μεν κάθε κύτταρο χρειάζεται να φροντίζει την προσωπική του ισορροπία αλλά και να διασφαλίζει την άριστη συνεργασία με το περιβάλλον του. Οποιαδήποτε λοιπόν διαταραχή σε έναν αδένα μπορεί να επιφέρει αξιοσημείωτες και σοβαρές συνέπειες στο σώμα μιας γυναίκας αλλά και στα συναισθήματα της.
Αυτοί οι αδένες είναι ο υποθάλαμος, η υπόφυση, η επίφυση, ο θυρεοειδής, οι παραθυρεοειδείς, ο θύμος, τα επινεφρίδια και οι γονάδες. Έχουμε ήδη μιλήσει για τον ρόλο των γονάδων-ωοθηκών και την στενή τους σχέση με τον υποθάλαμο και την υπόφυση στο άρθρο χορεύοντας με τις ορμόνες.Όμως πιστεύω πως χρειάζεται να μελετήσουμε λιγάκι τι γίνεται με τους υπόλοιπους αδένες για να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα και την σύνδεση των μερών του συστήματος αυτού καλύτερα. Επειδή το θέμα αυτό είναι πολύ μεγάλο και το θεωρώ πολύ σημαντικό θα το χωρίσω σε μικρότερα κομμάτια ξεκινώντας με τον ρόλο του υποθαλάμου.
Ο υποθάλαμος βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου και είναι συνδεδεμένος με την υπόφυση. Είναι ο ενορχηστρωτής αδένας που ελέγχει όλους τους υπόλοιπους μέσα από την έκκριση ειδικών ορμονών.Έχετε παρατηρήσει έναν μαέστρο να εναρμονίζει μιαν ορχήστρα; Ο υποθάλαμος λοιπόν ακούει με το ευαίσθητο αυτί του τι γίνεται στους υπόλοιπους αδένες στέλνοντας εκεί ειδικές ορμόνες και λαμβάνοντας θετική ή αρνητική ανατροφοδότηση από αυτούς γνωρίζει τι χρειάζεται ο κάθε αδένας για να εξασφαλιστεί η αρμονία. Είναι μέρος του κεντρικού νευρικού συστήματος και επικονωνεί με τον υπόλοιπο εγκέφαλο μέσω νευροδιαβιβαστικών ουσιών οπότε οι εκλυτικές ορμόνες του παράγονται από νευρικά κύτταρα. Είναι ο κύριος σύνδεσμος μεταξύ των δύο συστημάτων(νευρικού και ενδοκρινικού).
Οπότε ο υποθάλαμος λαμβάνει όλα τα ερεθίσματα του εξωτερικού και εσωτερικού περιβάλλοντος και σύμφωνα με αυτά ρυθμίζει έμμεσα τους υπόλοιπους αδένες κυρίως μέσα από την ενεργοποίηση της υπόφυσης που άμεσα ενεργοποιεί τους αδένες να παράγουν τις ορμόνες τους σύμφωνα με τα νέα δεδομένα. Ο υποθάλαμος ελέγχει τα αντανακλαστικά της πείνας και της δίψας, τις σεξουαλικές μας διαθέσεις και συμπεριφορές, την πίεση του αίματος και τον ρυθμό της καρδιάς, την θερμοκρασία του σώματος, τους κύκλους του ύπνου-εγρήγορσης και τα συναισθήματα μας (φόβο, πόνο, θυμό και απόλαυση).
Οι υποθαλαμικές ορμόνες εκλύονται μέσα στα αγγεία που συνδέουν τον υποθάλαμο και την υπόφυση. Οι ορμόνες αυτές απελευθερώνουν ή αναστέλλουν οπότε ονομάζονται απελευθερωτικές και ανασταλτικές ορμόνες και είναι οι εξής επιγραμματικά
- Απελευθερωτική κορτικοτροπίνης (CRH) η οποία ενεργοποιεί την υπόφυση να παράγει αδρενοκορτικοτροπίνη(ACTH).
- Απελευθερωτική γοναδοτροπίνης (GnRh) η οποία ενεργοποιεί την υπόφυση να παράγει FSH και LH.
- Απελευθερωτική θυρεοειδοτροπίνης (TRH) η οποία ενεργοποιεί την υπόφυση να παράγει θυρεοειδοτροπίνη TSH.
- Απελευθερωτική αυξητικής ορμόνης (GHRH) η οποία ενεργοποιεί την παραγωγή αυξητικής ορμόνης (GH) μέσα στην υπόφυση.
- Σωματοστατίνη η οποία αναστέλλει την απελευθέρωση της αυξητικής ορμόνης μέσα στην υπόφυση.
- Ντοπαμίνη η οποία αναστέλει την απελευθέρωση της προλακτίνης στην υπόφυση.
Είναι δύσκολο να δώσω μια συνολική εικόνα αυτού του συστήματος χωρίς να αναλύσω τα επιμέρους χαρακτηριστικά και τις λειτουργίες του κάθε αδένα. Κάπου εδώ κατανοώ και την δυσκολία της σύγχρονης ιατρικής να συμπεριφέρεται ολιστικά και όχι διαχωριστικά μέσω της εξειδίκευσης. Ένας κοινός ανθρώπινος νους σαν τον δικό μου δυσκολεύεται να χωρέσει όλες αυτές τις πολύπλοκες πληροφορίες. Θεωρώ πως χρειάζεται να γνωρίζουμε τι μας αποτελεί εσωτερικά για να κατανοήσουμε τον κόσμο σε ολόκληρο του το φάσμα.
Όταν ο γιατρός μας γράφει ποιές ορμόνες να εξετάσουμε καλό είναι να ξέρουμε από που εκλύονται και τι κάνουν αν θέλουμε να αποκρυπτογραφήσουμε την οποιαδήποτε δυσλειτουργία μας. Μπορείτε να κατανοήσετε εως τώρα πως αν κάποιος άνθρωπος παρουσιάσει μια δυσλειτουργία στον υποθάλαμο, αυτό θα έχει σοβαρές παρενέργειες σε όλον τον οργάνισμο καθότι ο υποθάλαμος είναι ο βασικός κρίκος επικοινωνίας και εσωτερικού-εξωτερικού ελέγχου. Η βιοχημική μας ορμονική ισορροπία είναι μια αρμονία που χρειαζόμαστε για να μπορούμε να είμαστε υγιείς και ήρεμοι.
Το άγχος είναι ο νούμερο ένα παράγοντας που επηρεάζει και αποσυντονίζει τον υποθάλαμο.
έτσι σίγουρα δεν θέλετε να σας ενορχηστρώνει ο παρακάτω κύριος!!!
καλή εβδομάδα σας εύχομαι λοιπόν!
