Όταν ο δωδεκάχρονος Λούκα γνώρισε το φωτογράφο Ματέι Πέλιαν με σκοπό μια σειρά από πορτρέτα του πρώτου, κανείς δε φανταζόταν ένα ανάλογο αποτέλεσμα. Ίσως γιατί δεν υπολόγιζαν ότι ο μικρός με τη μυική δυστροφία θα εξομολογούνταν στον άγνωστο φωτογράφο την ανάγκη του να παίξει, να τρέξει ή να κολυμπήσει, ότι ο φωτογράφος θα είχε την όρεξη να ασχοληθεί πέρα από τα συνηθισμένα ή ότι η φωτογραφία είναι τέχνη κι ως τέτοια διαθέτει αναπάντεχα μονοπάτια και καταλήξεις.
Θαυμάστε τις φωτογραφίες που έκαναν το Λούκα πολύ πολύ ευχαριστημένο!
Γιατί σε κάθε παιδί αξίζει να ζει το όνειρό του και σε κάποια παιδιά ακόμη περισσότερο.
