Μια σφραγίδα παρακαλώ!

Μου έρχεται εικόνα στο μυαλό από παιδιά φίλων, ξαδερφάκια, ανηψάκια, αλλά και μικρά μου φιλαράκια να παραπονιούνται ότι δεν ξέρουν να ζωγραφίζουν καλά, ότι δεν τα καταφέρνουν και ενώ τους αρέσει η φάση απελπίζονται και τα παρατούν. Λοιπόν μικράκια και μεγάλοι, τα εικαστικά έχουν πολλές μορφές πέρα από τη ζωγραφική, με την παραδοσιακή έννοια. Να για παράδειγμα οι χειροποίητες στάμπες.

Τι θα χρειαστεί:

Καπάκια (μικρά από μπουκάλια ή μεγάλα από βάζα)

Αφρώδες χαρτί

δακτυλομπογίες

Και πώς γίνεται:

Κόβουμε το αφρώδες χαρτί σε όποιο σχήμα θέλουμε, με ψαλίδι ή χαρτοκόπτη (προσεκτικά και στα δύο).
Αν βοηθάει ζωγραφίζουμε το σχήμα και μετά κόβουμε στις γραμμές.

Έπειτα κολλάμε τα σχήματα στα καπάκια με κόλλα που αντέχει στην υγρασία. Είναι καλό τα σχήματα να μην προεξέχουν από τα καπάκια.

Τα βουτάμε σε δακτυλομπογιά, ή άλλο είδος μπογιάς που αργεί λίγο να στεγνώσει (για να μη στεγνώσει πάνω στη σπογγώδη επιφάνεια του αφρο-χαρτιού πριν σταμπάρουμε) και σφραγίζουμε!

Οι “ζωγραφιές” πλέον είναι ακριβέστερες, και μάλιστα με “σφραγίδα”!

Τα μεγαλύτερα παιδάκια μπορούν να έχουν και την προσωπική τους σφραγίδα σε μελλοντικά έργα, κατασκευές, κάρτες, γράμματα.
Τα δε μικρά μπορούν να σταμπάρουν ασύστολα!

Έχετε για καλό και για κακό ένα βρεγμένο πανάκι σε μια άκρη για τυχόν στάμπες σε έπιπλα, τοίχους κλπ…

Καλό μήνα και να περνάτε όμορφα με τα ζουζούνια σας!

Γεωργία

πηγή