Το Αιγαίο Μου.

Αλλάζω τόσο πολύ σε κάποια πράγματα ανάλογα με το που ζω που κι εγώ ακόμη μένω άναυδη.

astypalaia

Στο Αιγαίο γίνομαι πιο απλή απ’ οπουδήποτε αλλού.

Η κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, αυτά τα μοναδικά άσπρα κυβάκια με τα χρωματιστά ματάκια, το απέραντο γαλάζιο, οι δαντελωτές ακτές με τη βελούδινη άμμο κι οι φιλόξενες παραλίες-

εδώ που το ρόλο ομπρέλλας παίζουν τ’ αρμυρίκια, αυτά τα παλαβά δεντράκια που επιμένουν να ριζώνουν πάνω στην παραλία και να γλύφουν το νερό-

που η ησυχία είναι όση κι η άμμος,

ο αέρας μυρίζει αγριοθύμαρο

δε χρειάζεσαι πολλά.

Ένα τραπεζάκι κάτω απ’ το δέντρο, δίπλα στη θάλασσα, ένα ψαράκι στο πιάτο με λίγη σαλάτα, ένα καλό βιβλίο, κάτι δροσερό κι αεράτο στο σώμα, πέδιλα και φύγαμε.

Το πρωί στον ξυλόφουρνο για ψωμί κι όλο και λίγο ντόπιο τυράκι και μια ντομάτα θα βρεθεί στο δρόμο σου! Μετά μια βολτίτσα στα σοκάκια κι ύστερα στην παραλία- ρήχα νερά στην αρχή, βαθαίνουν μετά: παίζει το παιδί ανενόχλητο και με ασφάλεια. Η λέξη κύμα είναι άγνωστη πάντα για την πλευρά του νησιού που δε βλέπει ο αέρας και παραλίες έχει παντού.

maltezana at astypalaia astipalaia

Μεσημεριάζει. Ένα ουζάκι- εγώ χωρίς το ούζο! Μόνο για τους μεζέδες! Να τρως αντζούγιες και να μην ξέρεις αν είναι αυτές πιο αλμυρές ή εσύ! Και μετά σπίτι- μαζευόμαστε να ξεκουραστεί το μικράκι, να κάνω κι εγώ ένα μπάνιο και λίγη δουλειά.

Κοιμόμαστε δροσερά, μ’ ένα αγιοπελαγίτικο αεράκι να κάνει το καλοκαίρι μόνο όμορφο κι όχι ασφυκτικό.

Ξυπνάμε, ντυνόμαστε, εγώ βάζω και το καινούριο μου κραγιόν και πηγαίνουμε στα κοσμικά στη Χώρα, να πάρουμε τον αέρα μας, να δει η μικρή τους Μύλους που τόσο την εντυπωσίασε το στρογγυλό τους σχήμα και να παίξει στην πλατεία με τα παιδιά.

Εικόνες καλοκαιρινές, ελληνικές, γαλάζιες και λευκές- από εκείνες που πάντα θα νιώθεις ότι αν ξέρεις τι θα πει «καλημέρα», «καφές», «μεράκι» και «γαλήνη» τις νιώθεις ένα με το κορμί σου. Ένα με την ψυχή σου.

Σας στέλνω τις πιο όμορφες εικόνες που κρατάνε τα μάτια μου κι ελπίζω σύντομα, με τις διακοπές όταν, όπως κι όπου μπορέσει ο καθένας, να φτιάξετε τις δικές σας, κι αν σας βγάλει ο δρόμος προς Αστυπάλαια, ψάξτε με στην Αλμύρα της Μαλτεζάνας να πιούμε ένα κρασί!

Καλές μας θάλασσες!

 

RelatedPost

Website Pin Facebook Twitter Myspace Friendfeed Technorati del.icio.us Digg Google StumbleUpon Premium Responsive

Olia

Η Όλια Παναγιωτοπούλου είναι Επικεφαλής του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης, ένα δίκτυο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με φορέα υποδοχής το Δήμο Θεσσαλονίκης, καθημερινά 8-11 εργάζεται ως ραδιοφωνική παραγωγός στον 89 Rainbow, ενώ τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια "ντύνει" με τη φωνή της ηχητικές παραγωγές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, Κύπρο και ΗΠΑ. Είναι μαμά της απίθανης Δάφνης, 12, και του καταπληκτικού Αλέξανδρου, 9, οι οποίοι δίνουν ρυθμό και κατεύθυνση στη ζωή της. ενώ το οικογενειακό πανδαιμόνιο συμπληρώνουν με επιτυχία ο γάτος Σουψόν, 3 και ο σκύλος Μότσι, 1. Διαβάζει ασταμάτητα, λατρεύει τη ζωγραφική, δυστυχώς καπνίζει και αν ήταν πλούσια θα είχε μεγαλύτερη δισκοθήκη. Τα δέκα τελευταία χρόνια, έχει ρίξει άγκυρα στη Θεσσαλονίκη, στη Ναυαρίνου, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, αναπολώντας συχνά τον κήπο της στη Σαμοθράκη.

Σχολίασε πρώτος