Tο φθινόπωρο έφτασε!
Κάθομαι δίπλα σε αναμένο τζάκι με ένα ζεστό πράσινο τσάι στο χέρι, ο καιρός είναι ομιχλώδης και βροχερός. Είναι η προτελευταία ημέρα των διακοπών μου η σημερινή και απολαμβάνω όλες τις αποχρώσεις της χαλάρωσης μαζί με του γκρί πριν ξαναμπώ στην ροή της αγαπημένης μου καθημερινότητας. Αισθάνομαι την αλλαγή εποχής καθώς παρατηρώ τις σημαιούλες μουσκεμένες να στάζουν τις προσευχές στο ροζ μάρμαρο.
Ο νους σταματημένο γρανάζι που δυσκολεύεται να βρει λέξεις μετά από καιρό απουσίας και έντονης δραστηριότητας. Το Καλοκαίρι έμεινε πίσω σε φωτογραφικές μνήμες, χαρούμενες ματιές, κουρασμένο περιστρεφόμενο σώμα. H υπέρτατη εξωστρέφεια του Αυγούστου μεταλλάσσεται όπως το φως μέρα με τη μέρα στην εσωστρέφεια του Οκτώβρη. Κάπου έχει χαθεί στην αλλεπάλληλη διαδοχή στιγμιοτύπων που μετουσιώνουν το είναι και αναδημιούργουν την πραγματικότητα μου. Έτσι μετά από δύο μήνες σας ξανασυναντώ όπως βρίσκομαι με τις φίλες μου και συζητάμε για το πως περάσαμε τους θερμούς μήνες και τι σχέδια έχουμε για την επόμενη φάση μας. Το καλοκαίρι μου ήταν θεσπέσιο αλλά δε θέλω να μιλήσω άλλο για το παρελθόν, ούτε θέλω να σας πω για τα σχέδια του χειμώνα. Τίποτε από τα δύο δεν υπάρχει εδώ και τώρα. Μόλις επιστρέψω στο σπίτι μου από την ανάπαυλα τούτη με περιμένει η αρχή μια νέας εποχής, σε νέο χώρο και μια σειρά απλών ονείρων προς πραγματοποίηση και γείωση.
Θέλω να σας μεταφέρω την ατμόσφαιρα του τώρα μου διότι είναι η μόνη που πραγματικά υπάρχει. Μια σούπα αχνιστή φρέσκων λαχανικών, μοίρασμα απλότητας και θαλπωρής με συντροφιά αγαπημένη, γιρλάντες από πολύχρωμους οριγκάμι γερανούς, η μουσική των καιώμενων ξύλων, ένα σκυλάκι που γλύφει το άδειο πιάτο του με την ελπίδα πως θα αναγεννηθεί μέσα του το φαγί που μόλις καταβρόχθισε…στην καρδιά μου τα λόγια σοφίας των γερόντων Χόπι επαναλαμβάνονται ψιθυριστά ανάβοντας το φως στο μονοπάτι του χειμώνα που ανοίγει εμπρός μου-μας..
Ένας Χόπι γέροντας μας μιλά:
Έχουμε πει στον ανθρώπο πως αυτή είναι η Ενδέκατη Ώρα, τώρα χρειάζεται να γυρίσουμε πίσω και να του πούμε πως αυτή εδώ είναι η μόνη ΏΡΑ. Να του πούμε πως υπάρχουν πράγματα σημαντικά που χρειάζεται να αναλογιστεί ευθέως προς τον εαυτό του:
Που μένεις;
Τι κάνεις;
Ποιές είναι οι σχέσεις σου;
Σχετίζεσαι ευγενικά και ολοκληρωτικά;
Γνωρίζεις την κατάσταση του νερού σου;
Γνώριζεις τον κήπο σου;
Είναι η ώρα να εκφάσεις την αλήθεια σου.
Δημιούργησε την κοινότητα σου.
Να είσαι στοργικός με όλα τα αδέρφια σου.
Δε χρειάζεται να ψάχνεις έξω από τον εαυτό σου να βρείς τον αρχηγό”
Επειτα χτύπησε δυνατά τις παλάμες του, χαμογέλασε και είπε:
“Αυτή είναι μια καλή στιγμή, αυτή είναι μια καλή Ώρα!!!!
Υπάρχει ένα ποτάμι που τρέχει τώρα πολύ γρήγορα.
Είναι τόσο πελώριο και στριφογυριστό
Και θα υπάρξουν εκείνοι που θα το φοβηθούν.
Θα υπάρξουν εκείνοι που θα προσπαθήσουν να πιαστούν από την κοίτη.
Θα αισθάνονται σαν να διαλύονται και θα υποφέρουν.
Γνώριζε πως το ποτάμι έχει τον προορισμό του.
Οι γέροντες λένε πως χρειάζεται να αφήσουμε την κοίτη, να πέσουμε μέσα στο ποτάμι, κρατώντας τα μάτια μας ανοιχτά, το κεφάλι μας έξω από το νερό, το ποτάμι μπορεί να μας οδηγήσει στον προορισμό.
Δες ποιός είναι εκεί μαζί σου και Γιόρτασε μαζί του!
Σε αυτή τη φάση της ιστορίας του κόσμου μας δεν είναι για να παίρνουμε τίποτα προσωπικά,
Κυρίως τους εαυτούς μας.
Τη στιγμή που παίρνουμε τον εαυτό μας σοβαρά, η πνευματική εξέλιξη και η πορεία μας σταματά.
Η εποχή του μοναχικού λύκου τελείωσε.
Ανασυντάξου!
Απέβαλλε τη λέξη «υποφέρω» από την συμπεριφορά σου και το λεξιλόγιο σου.
Ό,τι κάνεις τώρα χρειάζεται να γίνεται με έναν τρόπο ιερό
Εορταστικό!
Εμείς είμαστε αυτοί που περιμένουμε να έρθουν..
We are the ones we’ve been waiting for..”
Αυτό θέλω να γίνει το σημείο εκκίνησης του νέου “σχολικού” και συγγραφικού μου έτους. Συνεχώς μαθαίνω και εμβαθύνω τις ποιότητες που ήδη υπάρχουν μέσα μου. Με απλότητα και ταπεινότητα θέλω να εργαστώ πάνω σε αυτά τα λόγια. Καθώς τα φύλλα αλλάζουν χρώμα, ανάλαφρα πέφτουν και συναντούν τη Γη..έτσι ανάλαφρα θέλω να ξεκινήσει μια νέα εποχή και για αυτήν την στήλη…με ιστορίες κουράγιου, έμπνευσης, γυναίκες, μαμάδες, παιδιά, σπόρους, φυτά, γονιμότητα, συναισθήματα, μοιράσματα, γνώσεις, συνταγές, αστεία και ότι άλλο προκύψει!
γιατί όχι και διάλογο!
Καλή μας συνέχεια
