Ο φωτογράφος Νίκολας Νίξον παντρευτηκε στα 23 τη Μπέβερλυ, μια από τις τέσσερις αδερφές Μπράουν. Τρία χρόνια αργότερα, το 1974, του δημιουργήθηκε η ιδέα να φωτογραφίσει και τις τέσσερις αδερφές μαζί. Αν και η λήψη δεν τον ικανοποίησε, η ιδέα άρχισε να ριζώνει μέσα του. Έτσι όταν την επόμενη χρονιά, η Μπέβερλυ, 25, η Χέδερ, 23, η Λώρι, 21 και η Μίμι, 15, ξαναβρέθηκαν ο Νίκολας και η κάμερά του ήταν πιο έτοιμοι από ποτέ.Το γεγονός ότι η ίδια διαδικασία επαναλήφθηκε και τρίτη χρονιά, έδωσαν στους συμμετέχοντες την αίσθηση ετήσιας παράδοσης, η οποία πράγματι εδραιώθηκε και συνέχισε για λίγο λιγότερο από μισό αιώνα!
Η δουλειά του Νίξον παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (ΜΟΜΑ) το 1976, περιλαμβάνοντας κάμποσες φωτογραφίες τοπίων και δύο από τα πορτραίτα των αδερφών Μπράουν. Από τότε βέβαια που η εν λόγω σειρά μπήκε στο … ραντάρ του Μουσείου, οι υπεύθυνοι τη συλλέγουν συστηματικά και παρουσιάζεται στο Μανχάτταν αυτές τις μέρες με τον τίτλο «Νίκολας Νίξον: Σαράντα Χρόνια Αδερφές Μπράουν».
Τα πορτραίτα των τεσσάρων γυναικών είναι σαν ταξίδι στο χρόνο: νεανικά πρόσωπα που σταδιακά σημαδεύονται από τις εμπειρίες, τα συναισθήματα, τη ζωή που πρόκειται να ζήσουν, τη ζωή που έζησαν.
Υπάρχει κάτι τρομακτικά σκληρό όταν αυτό που εξελίσσεται σε 365 μέρες χρειάζεται μερικά δευτερόλεπτα για να αγγίξει πρώτα το μάτι και μετά το συναίσθημά σου: δεν είναι καθόλου εύκολο να βλέπεις ζωές 40 χρόνων σε 40 στιγμιότυπα- είναι δυνατό και αληθινό ωστόσο, ίσως γι’ αυτό και να κέρδισε τόσο την αγάπη του κόσμου που στις 8 Δεκεμβρίου θα συρρεύσει στο βιβλιοπωλείο του Μουσείου για να γνωρίσει το φωτογράφο και να παραλάβει υπογεγραμμένα τα βιβλία του.
Αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο, πεταγόμαστε, ε?
Καλές εκθέσεις να έχουμε :)
