Έρχεται κάποια στιγμή του Έλληνα γονέα που αποφασίζει πως καλό θα ήταν το παιδί του να μάθει να κολυμπάει. Λίγο που το καλοκαίρι οι διακοπές μας περιλαμβάνουν (σχεδόν πάντα) θάλασσα σε καθημερινή διάταξη, λίγο που ακούμε από όλες τις πλευρές ότι η κολύμβηση έχει ευεργετικά αποτελέσματα, αργά ή γρήγορα το ψάχνουμε.
Η πρώτη εμπειρία που είχα ήταν από το Εθνικό Κολυμβητήριο, όπου για 30€ το μήνα, το παιδί μου (5 χρονών) ζούσε μια δύσκολη εμπειρία κι εγώ μια φρικτή (για την οποία μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ). Εκ των πραγμάτων, όταν φέτος είπα να το ξανακοιτάξω, κατεύθυνα την έρευνά μου αλλού.
Έψαχνα για μια πισίνα καθαρή, σίγουρα όχι με χλώριο, με καλούς προπονητές, με ταλέντο όχι μόνο στην κολύμβηση αλλά και στην παιδαγωγική, με καθαρά αποδυτήρια και πεντακάθαρες τουαλέτες, με σταθερό πρόγραμμα εκμάθησης και συμπαθητικό χώρο αναμονής.
Δεν ήμουν αισιόδοξη.
Σύντομα διαπίστωσα ότι χώρος σαν αυτόν που έψαχνα δεν υπήρχε στο κέντρο, οπότε άρχισα να κοιτάω τα περιφερειακά κολυμβητήρια.
Δεν άργησα να καταλήξω στο Swim College.
Παρκάρεις εντός δύο δευτερολέπτων ακριβώς μπροστά άνετα, κι αφού διασχίσεις μια χαριτωμένη αυλή με ένα ξύλινο ντεκ από τη μία και γκαζόν με παιχνίδια για τα μικρούλια, εν είδη παιδικής χαράς, από την άλλη, μπαίνεις στο χώρο υποδοχής. Καναπεδάκια και χαμηλά τραπέζια στον ημιυπαίθριο, σκαμπό και καρεκλίτσες στον εσωτερικό, οι γονείς δε θα δυσκολευτούν να βρουν ένα σημείο να περιμένουν το παιδί τους όσο προπονείται. Το καφέ που εξυπηρετεί το χώρο, άλλωστε, κάνει την αναμονή λίγο πιο ευχάριστη ενώ το wifi σε όλο το χώρο της υποδοχής αποτελεί λύση.
Η πισίνα, ή «κολυμβητική δεξαμενή» όπως θα έλεγε κάποιος που ξέρει περισσότερα από εμένα για την κολύμβηση έχει σταθερή θερμοκρασία νερού 31ο C και καθαρίζεται αποκλειστικά με φυσικά μέσα, χωρίς καμία προσθήκη χημικού. Θα μπορούσα να σας πω περισσότερα πράγματα κι ας μην τα καταλαβαίνω, όπως ότι οι κολυμβητές είναι ασφαλείς χάρη στο υπεροξείδιο του υδρογόνου (οξυζενέ), το οποίο αποτρέπει τη μετανάστευση μίας μόλυνσης από έναν κολυμβητή σε έναν άλλο και στο όζον, το οποίο προσβάλει άμεσα τους οργανικούς ρύπους με τους οποίους έρχεται σε επαφή, ενώ η υψηλή αλατότητα της πισίνας (0,9%) είναι η ίδια που έχουν τα υγρά του σώματος (φυσιολογικός ορός). Το σίγουρο πάντως είναι ότι χάρη στην αλατότητα του νερού τα πιτσιρίκια έχουν την άνωση με το μέρος τους, ενώ τα μάτια τους δεν κοκκινίζουν, ούτε τα μαλλάκια και το δέρμα τους μυρίζει χλώριο!
Τα αποδυτήρια (αντρικά και γυναικεία αντίστοιχα) είναι ευρύχωρα και πεντακάθαρα, με καθαρίστρια stand by συνέχεια, ατομικές καμπίνες για όσους χρειάζονται περισσότερο privacy, με αλλαξιέρες (καρδούλες παντού δηλαδή!) για τα μωράκια, και lockers που κλειδώνουν για να παραμείνουν ασφαλή τα τιμαλφή!
Οι προπονήτριες (δεν θυμάμαι να συναντάω άντρα) είναι όλες νέα κορίτσια, με μεγάλα χαμόγελα και κέφι για τη δουλειά τους. Στο νερό υπάρχουν διάφορα props, όπως σανιδούλες, πλαστικά ζωάκια και μια τσουλήθρα, όλα σε εξαιρετική κατάσταση. Το μάθημα είναι εξαιρετικά ευχάριστο, ήπιο, απαλλαγμένο από την αγωνία να βρεθεί το επόμενο “αστέρι”, διασκεδαστικό και παιδαγωγικά σωστό- σε τόσο μεγάλο βαθμό που αντί να βάλω τον Αλέξανδρο στο τμήμα εκμάθησης, τον άφησα στο baby swimming μόνο και μόνο για να μπαίνω κι εγώ στο τέλειο, 31 βαθμών νεράκι!
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε διάφορα ακόμη σημεία, όπως στο ότι σου εκδίδουν μια καρτούλα ανά παιδί, την οποιά σκανάρεις σε κάθε επίσκεψη κι έχεις έτσι έναν ηλεκτρονικό μπούσουλα ή στο ότι υπάρχει διαθέσιμο κατάστημα με είδη κολύμβησης που σε βγάζει από τη δύσκολη θέση αν ξέχασες να φέρεις το μαγιό της μεγάλης ή τις πάνες κολύμβησης του μικρού. Ωστόσο, αυτά δε μου φαίνονται τόσο σημαντικά όσο ο ψυχολογικός χειρισμός μου από τους ανθρώπους εκεί.
Η κάθε οικογένεια έχει τις ιδιαιτερότητές της σε ότι αφορά τα προγράμματα και τα ωράρια εργασίας. Εμείς, τα Σάββατα που πηγαίνουμε είμαστε οι τρεις μας: εγώ και τα δύο μου παιδιά. Επέλεξα να γράψω τον μικρό (σχεδόν 3) στο τμήμα του baby swimming και τη μεγάλη (σχεδόν 6) στο τμήμα εκμάθησης. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά δεν έχουν μάθημα την ίδια ώρα, ότι όταν μπαίνει ο Αλέξανδρος στο νερό μπαίνω κι εγώ μαζί του ΑΡΑ η Δάφνη μένει περίπου μια ώρα ολομόναχη, στο χώρο υποδοχής-αναμονής. Φανταστείτε τώρα, τι συνθήκες πρέπει αν επικρατούν που μια μάνα να δεχτεί να μείνει το εξάχρονο παιδί της μόνο του για τρία τέταρτα της ώρας. Ε, λοιπόν, αυτές οι συνθήκες επικρατούν στο Swim College. Μιλήσαμε μια φορά στην αρχή με τους υπεύθυνους, τους εξήγησα την περίπτωση και με διαβεβαίωσαν ότι και εκείνοι θα προσέχουν το παιδί μου – το οποίο είναι αστέρι σε ό,τι αφορά την αυτοεξυπηρέτησή του- όσο θα μας περιμένει. Κι έτσι έγινε: η Δάφνη κάθεται μόνη της με κινητάκι- netflixακι and chill- σε ένα σκαμπό, που της εξασφαλίζουν οι άνθρωποι του Swim College ακριβώς φάτσα κάρτα στην πισίνα, σε σημείο που λίγο να σηκωθώ από το νερό τη βλέπω!
Κλείνοντας να αναφερθώ στο κόστος, το οποίο είναι αντίστοιχο των υπηρεσιών που λαμβάνεις: για δύο παιδιά πλήρωσα κόστος εγγραφής 30 ευρώ, και μηνιαίως 80 ευρώ (ναι, και για τα δύο), ποσό που προέκυψε μετά από έκπτωση (νομίζω) 20%. Πλούσια δεν είμαι κι αυθόρμητα δεν πληρώνω τίποτα. Το Swim College, όμως, δεν πρόκειται να το αποχωριστούμε για κανένα λόγο, εκτός αν έρθουν οι καλοκαιρινοί μήνες, τότε που θα είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε την πισίνα για την υπέροχη ελληνική θάλασσα!
Καλές χειμωνιάτικες βουτιές, δελφινάκια!
Swim College,
Μαρίας Κάλλας 37, Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 231 042 9400