Ρομά: Δύο παράγραφοι, μία εντύπωση.

Συνταξιδεύω με μια οικογένεια: η γιαγιά, ο παππούς και ένα αγοράκι γύρω στα οκτώ.

Φαίνεται ότι είναι Ρομά.

Το δέρμα τους είναι σκούρο, τα μαλλιά κατάμαυρα- της γιαγιάς βαμμένα, ο παππούς έχει ένα τεράστιο τατουάζ φυλακής στο δεξί βραχίονα, η γιαγιά φοράει τους χαρακτηριστικούς χρυσούς κρίκους και το αγοράκι είναι υπέρβαρο.

Μιλάνε πολύ φωναχτά, χειρονομούν, γελάνε δυνατά, αγγίζονται καθώς συζητάνε, απευθύνονται στους άγνωστους συνεπιβάτες και δε σταματάνε να πειράζονται. Η υποψία επιβεβαιώνεται από το άκουσμα μιας γλώσσας άλλης, μπολιασμένης με ελληνικές λέξεις κι επιφωνήματα εδώ και εκεί, αλλά ξένης και συνάμα ακατάληπτης.

Η ώρα περνάει και μαζί της ο ελεγκτής. Αφού ολοκληρώνει τον έλεγχο σε όλο το βαγόνι επιστρέφει στην οικογένεια και, χαμηλόφωνα, τους ενημερώνει ότι πρέπει να πληρώσουν και εισιτήριο και για το αγοράκι.

Η γιαγιά κι ο παππούς κοιτάζονται για μια στιγμή αγέλαστοι μεταξύ τους, ενώ στα χέρια τους κρατάνε τρία εισιτήρια: έναν για τον καθένα τους- και για το αγοράκι.

Υπάρχει ένταση στο σημείο. Το ηλικιωμένο ζευγάρι προσπαθεί να βρει ποιο από τα τρία εισιτήρια είναι του μικρού, ο ελεγκτής έχει καταλάβει την γκάφα του κι έχει παγώσει χωρίς να μπορεί να πει τίποτα κι όλοι εμείς τριγύρω παρακολουθούμε τη σκηνή νιώθοντας μια ντροπή που δεν μπορούμε εύκολα να εξηγήσουμε.

Ο παππούς βρίσκει το εισιτήριο του μικρού και το δείχνει στον συνομίληκό του ελεγκτή με ένα χαμόγελο λες και του ευχόταν στο γάμο της κόρης του. Η γιαγιά πετάει την πρώτη ατάκα: “Αντε!!! Βάλε γυαλιά, έτσι είναι τα γερατειά, δε βλέπεις τώρα όπως παλιά, μην κάνεις τον μικρούλη!!!” και όλο το βαγόνι σκάει στα γέλια! Ο μικρός αγκαλιάζει τον ελεγκτή, ο πάππους ξεκαρδίζεται, ο ελεγκτής γελάει κατακόκκινος, η ένταση φεύγει κι η ηρεμία, επιτέλους, αποκαθίσταται.

Δε μασάνε από τα σκατά που τους φορτώνει το βλέμμα μας.

romani women breastfeeding

Ζούνε με το ρατσισμό μας, προσπερνάνε τα στερεότυπα κι επιμένουν να αντιμετωπίζουν τη ζωή με χαρά.

Μιλάνε πολύ φωναχτά, χειρονομούν, γελάνε δυνατά, αγγίζονται καθώς συζητάνε, απευθύνονται στους άγνωστους συνεπιβάτες και δε σταματάνε να πειράζονται.

Φαίνεται ότι είναι Ρομά.

 

πηγή φωτό: http://theromany.weebly.com/

 

RelatedPost

Website Pin Facebook Twitter Myspace Friendfeed Technorati del.icio.us Digg Google StumbleUpon Premium Responsive

Olia

Η Όλια ειναι PR specialist και εργαζεται ως Project Manager στην Κοινωφελη Επιχείρηση του Δήμου Θεσσαλονίκης, ενω τα τελευταία δωδεκα χρονια "ντύνει" με τη φωνή της ηχητικές παραγωγές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Είναι μαμά της απίθανης Δάφνης, 9, και του καταπληκτικού Αλέξανδρου, 6, οι οποίοι δίνουν ρυθμό και κατεύθυνση στη ζωή της. Διαβαζει ασταμάτητα, λατρεύει τη ζωγραφική, μετακινείται με ποδήλατο, καπνίζει και αν ηταν πλούσια θα ειχε μεγαλύτερη δισκοθήκη. Τα εξι τελευταία χρόνια, έχει ρίξει άγκυρα στη Θεσσαλονίκη, στη Ναυαρίνου, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, αναπολώντας συχνά τον κήπο της στη Σαμοθράκη.

Σχολίασε πρώτος