Αναλαμβάνοντας το παιδί επισκέφθηκα σύντομα έναν ψυχολόγο. Τα θέματα ήταν πολλά και οι συνθήκες κατάλληλες. Δεν είμαι από αυτούς που μάχονται τις θεραπείες ψυχολογικής υποστήριξης, το αντίθετο θα έλεγα.   Ένα από τα πρώτα πράγματα που μου ανέλυσε προτού φτάσουμε καν στη φύση της σχέσης μας με το παιδί ήταν

Έχω ένα ρολόι τοίχου, σταματημένο στις έξι παρά τέταρτο. Υπάρχει κάτι σε αυτή την ώρα που με κράτησε από το να το ρυθμίσω σε άλλη ώρα ή απλώς να το κατεβάσω από τον τοίχο. Δε δουλεύει πια, οπότε γιατί να το έχω. Μου δείχνει την ώρα που ένας εργαζόμενος άνθρωπος

Βλέπω κάθε μέρα ανθρώπους γύρω μου. Ανθρώπους που προσπαθούν, ανθρώπους που απλώς όλα τους πηγαίνουν κατ’ ευχήν, άλλους που σέρνονται και τρέχουν να προλάβουν τη μια ταλαιπωρία μετά την άλλη, να τις λύσουν μήπως κι ανασάνουν κι αυτοί. Είναι πολλά τα σενάρια γιατί είναι πολλοί οι άνθρωποι. Η ζωή όμως