Το σαιτ αυτό της χρωστάει την ύπαρξή του.
Το έφτιαξα όταν την είχα ακόμη στην κοιλιά: τόσο έντονη ήταν η παρουσία της ΗΔΗ που έπρεπε να εξαπλωθεί μέσα από μένα στο απέραντο pixelated space του κυβερνοχώρου.
Από τότε πέρασαν χρόνοι 8, όπως θα έλεγαν και τα παραμύθια, και το “μπιζέλι” μεγάλωσε, έγινε άνθρωπος, άρχισα να μιλάει, να γράφει και να αντιλαμβάνεται ότι η μαμά της- συχνά πυκνά- χάνεται
στις σελίδες ενός ηλεκτρονικού.. ας το πω, περιοδικού, το οποίο αποκαλεί το “μαγαζάκι μας”.
Λογικά, η κυρία Δάφνη αναρωτήθηκε: τι μαγαζάκι; τι πουλάει; τι το κάνουμε και κυρίως “εγώ γιατί ΔΕ συμμετέχω!”.
Πριν λίγο καιρό το διεκδίκησε: θέλω κι εγώ να γράφω στο σαιτ!
“Και τι θα γράφεις, αστεράκι μου;”, τη ρώτησα παραλείποντας να πάρω το εντελώς bitchy ύφος που συνήθως έχω ως αρχισυντάκτρια όταν κάποιος μου δηλώνει ότι “κάτι” θέλει να γράψει, αντί να ξεκινήσει από το να μου
εκθέτει το ΤΙ και μάλιστα ακριβώς!
“Θα βάζω φωτογραφίες που έχω βγάλει”, “θα γράφω δικά μου παραμύθια”, “θα κάνω κατασκευές” και “θα ανεβάζω και βίντεο διάφορα με ζωάκια” ήταν η περιγραφή της στήλης της.
Κοιτάξτε. Έχω τις αμφιβολίες μου για το τι από όλα αυτά θα κάνει αλλά από την άλλη πως να αντισταθείς σε έναν τέτοιο τύπο;!
Εδώ ακούει Χατζηδάκι, φορώντας το φόρεμα που της έκανε δώρο η νονά της γιατί με τις φόρμες της δεν τιμούσε τον συνθέτη αρκετά (!) σε συνδυασμό με τις παντόφλες μου που τις ανεχόμαστε γιατί αν και πλαστικές είναι φουξ- σημαντικό. Ενίοτε σηκώνεται να βοηθήσει και στη μαγειρική οπότε κότσαρε και μια ποδιά που πήρε με δική της πρωτοβουλία και ξανακάθεται γιατί ψάχνει στην κιθάρα της τις συγχορδίες από την Οδό Ονείρων.
Η Δάφνη είναι δυνατή σε όλα: μυαλό και σώμα. Ξεχωρίζει για την πηγαία της καλοσύνη ειδικά προς τα underdogs αυτού του πλανήτη: είναι αδιανόητα δοτική στην επαφή της με όποιον πιο αδύναμο- από μικρότερο παιδάκι μέχρι το οποιοδήποτε ζωάκι, έχει έντονη καλλιτεχνική φλέβα με επιδόσεις σε μουσική και ζωγραφική που κερδίζουν πάντα ένα καλό σχόλιο, έχει φαντασία που καλπάζει, στυλ που σπάει κόκαλα κυρίως γιατί είναι ολόδικό της και μοναδικό, τρόπους που γοητεύουν και… αυτό το ύφος:
Καταλαβαίνετε ότι σε αντίθεση με ΌΛΕΣ τις συντάκτριες του σαιτ που ΔΕΝ έχω γεννήσει, δε μπορώ να πω πολύ περισσότερα για τη Δάφνη. Μόνο ότι είμαι πολύ τυχερή που την έχω στη ζωή μου και το σαιτ στη συντακτική του ομάδα.
Ελπίζω να χρησιμοποιήσει τις υπερδυνάμεις της σε τέχνες- φαντασία και coding και σύντομα να δείτε άρθρα της να φιγουράρουν εδώ.
Πιο ευτυχισμένη που βάζω και εγώ τη δεύτερη γενιά στο παιχνίδι… δε θα μπορούσα να είμαι.
Δαφνάκι αστέρι μου,
ΚΑΛΩΣΗΡΘΕΣ!!!!
<3
