Το είδαμε ΕΔΩ, το ζηλέψαμε, το φτιάξαμε!
Σε πρώτη φάση ανακατεύω το νερό με τα χρώματα ζαχαροπλαστικής. Βάλτε αρκετό αν δε θέλετε να σας βγουν απαλές (παλ) οι αποχρώσεις! Επίσης, στην αρχική συνταγής της Δήμητρας προσέθεσα ΞΥΝΟ που υποτίθεται δίνει γυαλάδα.. έτυχε να το έχω, αλλιώς θα το παρέλειπα χωρίς δεύτερη σκέψη!
Το ανακάτεμα είναι λίγο ΙΟΥ όπως το έθεσε ο Αλέξανδρος στην αρχή, αλλά μετά, προσθέτουμε αλεύρι και “δένει”.
Εδώ ο καλλιτέχνης συνέλαβε την ιδέα να την … εχμ… εμπλουτίσει με αρώματα και γκλίτερ! Λειτούργησε καλά η προσθήκη!
Η χαρά της μάνας: ζυμώνει σα μανιακός και με αφήνει ήσυχη για 4 ολόκληρα λεπτά! Η υφή είναι μαλακή και η αίσθηση υπέροχη!
Αποθηκεύουμε σε βαζάκι και την έχουμε ήδη δέκα μέρες χωρίς να χαλάσει!
Και τώρα πανηγυρίζουμε γιατί βγήκε τέλειο!
ΥΓ. για ανθρώπους που δε θέλουν πολλά λερώματα, να προτείνω ένα πλαστικό προστατευτικό στο τραπέζι κι ένα πανί. σεντόνι, μουσαμά κάτω από το τραπεζάκι εργασίας. Εμείς έτσι διασκεδάσαμε και σώσαμε και τα χαλιά μας!
<3
Καλές πλαστελίνες!!!
