Dirty Rasel or just Rasel, όπως και να το δεις την υπογραφή του τη βάζουν τα σχέδιά του, κι όχι οι λέξεις τους, αν και δε θα χάσει ευκαιρία να πιάσει χαρτί, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι εν έτει 2021, θα προτιμήσει να σου απαντήσει χειρόγραφα στο μάτσο ερωτήσεις που του απευθύνεις παρά πληκτρολογώντας. Πράος σε αυτό που κάνει, έχει τον αέρα του ανθρώπου που έχει βρει την κλίση του και την καλλιεργεί με επιτυχία, κρατώντας έναν τόνο χαλαρότητας και αστεϊσμού, εκεί που άλλοι καβαλούν καλάμι.
Αφορμή για αυτή τη συνέντευξη, μια τοιχογραφία την οποία συνυπογράφει με άλλους δύο καλλιτέχνες σε ένα street food venue στην Ζεύξιδος και αιτία, η ανάγκη να υπάρξει κάπου σε αυτό το αχανές world wide web μια ολοκληρωμένη εικόνα όλων των ανθρώπων που βρίσκουμε τα ίχνη τους παντού: σε ένα μαγαζί που (κάποτε προ COVID) συχνάζαμε, σε ένα τοίχο πλάι στον οποίο περπατάμε, στο δέρμα μιας φίλης. Ίχνη, σαν τα ψίχουλα του παραμυθιού που αν τα ακολουθήσεις θα σε πάνε στο δημιουργικό μυαλό που τα συνέλαβε και θα σου μάθουν λίγα περισσότερα για το πως σκέφτεται και λειτουργεί. Αλλά ας το ξετυλίξουμε από την αρχή:
– Πόσα διαφορετικά πράγματα κάνεις;
Graffiti, tattoo, illustrations, artworks- βάση όλων αυτών προκύπτει και το cartoon ύφος που έχουν οι χαρακτήρες μου.
– Πώς ξεκίνησε όλο αυτό;
Από μια εκπομπή στην τηλεόραση που με καθήλωσε σε μικρή ηλικία: το ART ATTACK. Από εκεί και πέρα, πάντα ήθελα να μοιάσω σε εκείνον τον τύπο.
– Τι ήταν εκείνο που έκανε το πάθος να μετατραπεί σε επάγγελμα;
Πιστεύω ότι η φυσική εξέλιξη του graffiti είναι το tattoo κι αυτό είναι κάτι που έχουμε δει σε πολλούς artists του είδους παγκοσμίως.
– Είναι βιώσιμο ως επάγγελμα; Θα ενθάρρυνες ένα πιτσιρίκι που κάνει ανάλογα βήματα να ασχοληθεί μόνο με αυτό;
Είναι αρκετά βιώσιμο και θα το ενθάρρυνα να ασχοληθεί με οτιδήποτε θα το έκανε να βελτιώσει το επίπεδό του.
– Ποιο είναι το αγαπημένο σου υλικό ή μέσο έκφρασης;
Το πιο απλό: ένα μολύβι κι ένα χαρτί. Δύο υλικά που φτάνουν για να αποτυπώσω τις ιδέες μου και να τις μετατρέψω σε art work.
– Υπάρχει soundtrack, μουσική δηλαδή που να σε συνοδεύει την ώρα της δουλειάς;
Χωρίς μουσική δε μπορώ να δουλέψω. Απλά._
– Έχεις αγαπημένα κομμάτια; Γιατί είναι αγαπημένα; Τι σε κάνει να τα ξεχωρίζεις;
Τα πρόσφατα είναι και τα πιο αγαπημένα μου, οπότε αλλάζουν συνέχεια.
– Όταν τελειώσει όλη αυτή η κορωνοτρέλα, τι όνειρα- πλάνα- ιδέες υπάρχουν για το μέλλον;
Βασικό πλάνο η συνεχής βελτίωση. Οι ιδέες να είναι πάντα φρέσκες και τα όνειρα… για τους ονειροπόλους.
– Σταματάει ποτέ η εξέλιξη, η βελτίωση σε αυτό που κάνεις; Θα φτάσει ποτέ, δηλαδή, μια ώρα που θα πεις αφού έκανα αυτό- τέλος: είμαι στην κορυφή;
Δεν υπάρχει, πιστεύω, ούτε τέλος ούτε κορυφή σε οτιδήποτε, πόσο μάλλον σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης.
– Προτιμάς να δουλεύεις μόνος ή σε συνεργασίες;
Και τα δύο έχον τα θετικά τους. Όταν δουλεύω μόνος συγκεντρώνομαι καλύτερα σε αυτό που κάνω. Οι συνεργασίες, από την άλλη, είναι συνήθως πιο fun γιατί συνήθως συνεργάζομαι με καλούς μου φίλους.
– Τι κάνει μια συνεργασία επιτυχημένη;
Σίγουρα η καλή συνεννόηση, η μεταξύ μας χημεία και… οι μπύρες!
– Τι χαλάει τη «δουλειά»; Τι μπορεί να σε εμποδίσει να πετύχεις αυτό που προσπαθείς στη δουλειά σου;
Η αρνητική ενέργεια μου χαλάει τη δουλειά. Προτιμώ positive vibrations.
– Θεωρείς ότι κάτι που στοιχειώνει όσους ασχολούνται με ό,τι κι εσύ;
Το νούμερο ένα που στοιχειώνει τον κλάδο μας είναι ο εγωισμός. Οι περισσότεροι θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο από τους άλλους. Δε νομίζω όμως ότι αυτό είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει, γιατί είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης.
– Πώς μπορούν τα παιδιά να καλλιεργήσουν τυχόν δεξιότητες που έχουν σε αυτό το πεδίο; Ποιος θα έλεγες ότι είναι ο καλύτερος δρόμος;
Για να καλλιεργηθούν τυχόν δεξιότητες είναι αναγκαία η κοινωνικοποίηση με ανθρώπους που έχουν σχέση με αυτό το αντικείμενο, παράλληλα, βέβαια με την ατομική αναζήτηση, την εξάσκηση, την παρατήρηση και την ικανοποίηση της φυσικής περιέργειας που αναπτύσσεις γύρω από κάτι που σε ενδιαφέρει και σου τραβάει την προσοχή.
– Αγαπημένη πόλη στον κόσμο;
Από αυτές που έχω πάει, η Βαρκελώνη.
– Το πρώτο ταξίδι μετά τον κορωνοιό;
Ανάβαση στον Όλυμπο.
– Από επιλογή στη Θεσσαλονίκη και για πάντα εδώ ή ανοιχτά τα πράγματα;
Εδώ, από αγάπη για τη Θεσσαλονίκη, αλλά who knows!
– Αγαπημένη σου πλατφόρμα για να μοιράζεσαι τη δουλειά σου;
Instagram: εύκολο και άμεσο.
– Φυσική παρουσία;
Τα τελευταία δέκα χρόνια περίπου βρίσκομαι στο Dirty Roses Tattoo Studio. Εκεί ξεκίνησα, εκεί έμαθα και μέχρι σήμερα βρίσκομαι εκεί, ανάμεσα σε φίλους και καλούς καλλιτέχνες, οι οποίοι με στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμα, αλλά αν είναι να πέσει κι άλλο μελάνι, ας το αφήσουμε σε εκείνον και τα σχέδιά του, με ένα μεγάλο ευχαριστώ για το χρόνο και τις λέξεις του.
