Ιωάννα Λεσγίδου: Μαθήματα Ραπτικής για Μικρούς και Μεγάλους.

Η Ιωάννα Λεσγίδου είναι βοηθός εργοθεραπείας στο ΚΔΑΠ ΜΕΑ της ΚΕΔΗΘ και πρόσφατα ανέβασε στη σελίδα φβ της επιχείρησης ένα εξαιρετικά χρήσιμο άρθρο το οποίο και σας παραθέτω:
🧵🧶
Τα παιδιά από μικρή ηλικία, σχεδόν από τα 4 τους χρόνια ξεκινούν να καταπιάνονται με παιχνίδια που περιέχουν στοιχεία ραπτικής. Ο τρόπος εκμάθησης για το πως περνάμε την κλωστή στη βελόνα ή το κορδόνι σε μια τρύπα με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους ή το πως μπορούμε να ράψουμε δυο διαφορετικά υφάσματα μεταξύ τους ήταν κάτι που πάντα γοήτευε σαν διαδικασία τα παιδιά, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας εδώ και πολλές δεκαετίες. Ήταν μια διαδικασία που συχνά την έβλεπαν μέσα στο σπίτι τους να γίνεται από κάποιο μέλος της οικογένειας, κυρίως τη μαμά ή τη γιαγιά, όταν αυτή η δεξιότητα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αποκατάσταση κάποιων ζημιών σε ρούχα της οικογένειας ακόμα και όταν έραβαν για τα παιδιά τις αποκριάτικες στολές. Αυτό ήταν λειτουργικό και οικονομικό για μια οικογένεια, αλλά παράλληλα και πολύ ελκυστικό για τα μικρά παιδιά, επειδή το έβλεπαν σαν ένα παιχνίδι για μεγάλους.
👧
Παλιότερα με αυτή τη διαδικασία ασχολούνταν κυρίως τα κορίτσια, αλλά όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερα αγόρια μαθαίνουν να το κάνουν, καθώς το ράψιμο στην ενήλικη ζωή ενός ανθρώπου συμπεριλαμβάνεται στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής όπου κάθε ανεξάρτητος άνθρωπος καλείται να γνωρίζει πως να ράψει ένα κουμπί ή να μπαλώσει μια τρύπα.
Είναι όμως και μια διαδικασία που πολλούς τους δυσκολεύει, γιατί χρειάζεται σωστή σύλληψη της βελόνας, συντονισμό δακτύλων, οπτικό-κινητικό συντονισμό, αντίληψη και συγκέντρωση- προσοχής.
Υπάρχουν πολλές κατασκευές εκμάθησης ραψίματος και στο εμπόριο, αλλά παρόμοιες είναι εύκολο στην αρχή τουλάχιστον να κατασκευάσουμε και εμείς.
Δραστηριότητα 1: Κατασκευή ραψίματος – πλέκω ένα καρότο
Παίρνουμε ένα σκληρό χαρτόνι και ανοίγουμε τρύπες σε αυτό με έναν μονό διακορευτή σε σειρά, ακανόνιστες ή δίνουμε κάποιο συγκεκριμένο σχήμα. Έπειτα το δίνουμε στο παιδί μαζί με ένα κορδόνι με στόχο να περάσει το κορδόνι μέσα από τις τρύπες για να εξασκείται στην διαδικασία. Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού οι τρύπες είναι διαφορετικές σε ποσότητες και σε διάμετρο, ώστε να είναι εύκολα επιτεύξιμη από το παιδί.
Δραστηριότητα 2: Μαθαίνω να περνάω κορδόνι στα παπούτσια
Σχεδιάζω ένα παπούτσι σε χαρτόνι και ανοίγω τρύπες σε αυτό. Μπορώ να το δώσω στο παιδί να το χρωματίσει όπως θέλει, ώστε να είναι το ‘’παπούτσι’’ του και πάνω σε αυτό θα του μάθουμε πολλούς και διαφορετικούς τρόπους πως να περνάει τα κορδόνια στις τρύπες. Μπορούμε εναλλακτικά να χρησιμοποιήσουμε κορδόνια διαφορετικού χρώματος ή και διαφορετικού πάχους ακόμα και κορδέλες αν είναι εφικτό. Με αυτό τον τρόπο το παιδί μπορεί να μάθει διαφορετικούς τρόπους δεσίματος και για να βοηθήσουμε στη διαδικασία μπορούμε να σημειώσουμε με μαρκαδόρους τα σημεία όπου θα γίνουν οι τρύπες και να ξεκινήσει να τις κάνει το ίδιο το παιδί. Είναι μια πιο εύκολη διαδικασία, γιατί το παιδί έχει μπροστά του το παπούτσι και έχει τη δυνατότητα να κάνει συνδυασμούς πάνω σε αυτό το δείγμα και συχνά εξάσκηση που θα βοηθήσει και στην ενδυνάμωση των δακτύλων
Ergotherapy: Δέσιμο κορδονιών… Tips & Tricks! (ergo-therapy.blogspot.com)
Δραστηριότητα 3: Έτοιμοι φάκελοι ραψίματος
Στο εμπόριο υπάρχουν φάκελοι εργοθεραπευτικοί για την εκμάθηση περάσματος του κορδονιού στις τρύπες με μια συγκεκριμένη αλληλουχία. Τέτοιες δραστηριότητες έχουμε και εφαρμόζουμε συχνά στη δομή του ΚΔΑΠ ΜΕΑ.

RelatedPost

Website Pin Facebook Twitter Myspace Friendfeed Technorati del.icio.us Digg Google StumbleUpon Premium Responsive

Olia

Η Όλια Παναγιωτοπούλου είναι Επικεφαλής του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης, ένα δίκτυο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με φορέα υποδοχής το Δήμο Θεσσαλονίκης, καθημερινά 8-11 εργάζεται ως ραδιοφωνική παραγωγός στον 89 Rainbow, ενώ τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια "ντύνει" με τη φωνή της ηχητικές παραγωγές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, Κύπρο και ΗΠΑ. Είναι μαμά της απίθανης Δάφνης, 12, και του καταπληκτικού Αλέξανδρου, 9, οι οποίοι δίνουν ρυθμό και κατεύθυνση στη ζωή της. ενώ το οικογενειακό πανδαιμόνιο συμπληρώνουν με επιτυχία ο γάτος Σουψόν, 3 και ο σκύλος Μότσι, 1. Διαβάζει ασταμάτητα, λατρεύει τη ζωγραφική, δυστυχώς καπνίζει και αν ήταν πλούσια θα είχε μεγαλύτερη δισκοθήκη. Τα δέκα τελευταία χρόνια, έχει ρίξει άγκυρα στη Θεσσαλονίκη, στη Ναυαρίνου, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, αναπολώντας συχνά τον κήπο της στη Σαμοθράκη.

Σχολίασε πρώτος