Ο Dr Αντώνης Α Θεοδωρίδης– MBBS, BSc, MRCS, MSc, CCT(UK), FRCS(Tr&Orth)- Διευθυντής Ορθοπαιδικός και Τραυματολόγος, Ειδικός στα Γόνατα και στις Αθλητικές Κακώσεις, Ειδικευθείς και Μετεκπαιδευθείς στο Ηνωμένο Βασίλειο, Imperial College, London, μας εξηγεί γιατί οι γυναίκες έχουν αυξημένο ρίσκο τραυματισμού όταν τρέχουν τρέχουν σε σύγκριση με τους άντρες;
Οι γυναίκες έχουν κάποια χαρακτηριστικά που τους κάνει πιο επιρρεπείς σε κάποιους τραυματισμούς σε σύγκριση με τους άντρες. Οι γυναίκες έχουν 50% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων τραυματισμών κατά το τρέξιμο όπως πρόσθια γοναλγία, πελματιαία απονευρωσίτιδα, και σύνδρομο τριβής λαγονοκνημιαίας ταινίας. Κατά τη φάση στήριξης της βάδισης (δηλαδή όταν το πόδι έρχεται σε επαφή με το έδαφος) οι γυναίκες έχουν αυξημένο ρίσκο να τοποθετούν το γόνατο σε κατάσταση κινδύνου με προσαγωγή και έσω στροφή του ισχίου. Αυτό οφείλεται σε πιο αδύναμους μύες: απαγωγών ισχίου, έξω στροφείς ισχίου και οπίσθιοι μηριαίοι. Σε αυτήν τη θέση ασκούνται υπερβολικές καταπονήσεις στους συνδέσμους, ειδικά του γόνατος και της ποδοκνημικής, καθιστώντας τους επιρρεπείς σε τραυματισμό και στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση (όπου η επιγονατίδα αρθρώνεται με το γόνατο) προκαλώντας αστάθεια και πρόσθια γοναλγία.
Λόγο σχετικής αδυναμίας οι γυναίκες τρέχουν σε πιο όρθια θέση κατά τη φάση στήριξης του τρεξίματος με μικρότερη κάμψη στο ισχίο και γόνατο. Στην προσγείωση μετά από άλμα οι γυναίκες κάμπτουν λιγότερο τα γόνατα και τα ισχία και κατά συνέπεια απορροφώνται λιγότερο οι δυνάμεις προσγείωσης προκαλώντας μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμού.
Με δραστηριότητες που περιλαμβάνουν γρήγορες στροφές και αλλαγές κατεύθυνσης, το ισχυρό ισορροπημένο μυϊκό σύστημα μαζί με την ιδιοδεκτικότητα είναι σημαντικά για την αποφυγή τραυματισμών. Οι γυναίκες έχουν την τάση να έχουν ισχυρότερους τετρακέφαλους λόγω των ασθενέστερων οπίσθιων μηριαίων, συγκριτικά με τους άνδρες, γεγονός που τις θέτει σε αυξημένο κίνδυνο.
Μία από τις βασικές αιτίες για τον αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού στις γυναίκες είναι η έλλειψη νευρομυϊκού ελέγχου. Ο νευρομυϊκός έλεγχος απαιτεί τη συνεργασία διαφόρων λειτουργικών συνιστωσών έτσι ώστε να εκτελείται μια κίνηση με ελεγχόμενο τρόπο. Περιλαμβάνει συντονισμένη κίνηση πολλαπλών αρθρώσεων ταυτόχρονα και διαδοχικά. Αυτός ο συντονισμός της κίνησης γύρω από πολλαπλές αρθρώσεις γίνεται έτσι ώστε να ασκείται μικρότερη πίεση στις αρθρώσεις και τους συνδέσμους και περιλαμβάνει αντίληψη, ανίχνευση και επεξεργασία εισερχόμενων αισθητηριακών πληροφοριών. Η νευρομυϊκή κόπωση εμφανίζεται καθώς η άσκηση συνεχίζεται, και με την πάροδο του χρόνου οι μύες αρχίζουν να κουράζονται γεγονός που είναι πιο εμφανές στις γυναίκες. Ο νευρομυϊκός έλεγχος μπορεί ωστόσο να βελτιωθεί με σωστή προπόνηση.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι ποδοσφαιριστές βελτιώνουν τον κίνδυνο τραυματισμού πρόσθιου χιαστού κατά σχεδόν 90% και των αμιγών ρήξεων κατά 75%, απλά με την ενσωμάτωση νευρομυϊκής προπόνησης. Προγράμματα πρόληψης τραυματισμών βοηθούν σημαντικά στην βελτίωση του νευρομυϊκού ελέγχου και στην ιδιοδεκτικότητα ώστε να μειώσει αισθητά το ρίσκο τραυματισμού στα κάτω άκρα.
Οι άνδρες έχουν υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης και οι γυναίκες έχουν υψηλότερα επίπεδα οιστρογόνων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα διαφορές στον τρόπο με τον οποίο μεταβολίζονται, χρησιμοποιούνται και αποθηκεύονται τα σάκχαρα και τα λιπίδια στο αίμα, τα οποία επηρεάζουν την αθλητική απόδοση και τη γενική υγεία. Η τεστοστερόνη βοηθά στην ανάπτυξη περισσότερης μυϊκής μάζας, έτσι είναι πιο εύκολο για τους άνδρες να γίνουν πιο δυνατοί.
Young female runner doing push-upos exercise on a river bridge, preparing for morning workout.
Οι γυναίκες κατά την έμμηνο ρύση διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμών πρόσθιου χιαστού και είναι κάτι που χρειάζεται προσοχή όταν παίζουν σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Η εμμηνόπαυση επιταχύνει την απώλεια οστικής και μυϊκής μάζας και αυξάνει τον κίνδυνο μυοσκελετικών τραυματισμών.
Οι γυναίκες έχουν μειωμένο κίνδυνο μυϊκών τραυματισμών σε σχέση με τους άνδρες. Στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο οι ποδοσφαιρίστριες σε σύγκριση με τους άνδρες έχουν 50% λιγότερες μυϊκές θλάσεις, 80% λιγότερους τραυματισμούς στη βουβωνική χώρα και 35% λιγότερους τραυματισμούς των οπίσθιων μηριαίων.
Στο παρακάτω link μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το πως και γιατί οι γυναίκες στην προσγείωση μετά από άλμα είναι πιο ευάλωτες σε τραυματισμούς στο γόνατο, τι μπορούν να κάνουν για να το βελτιώσουν, η επίδραση των οιστρογόνων στους μυοσκελετικούς ιστούς, διαφορές μυϊκών ινών και άλλα.
Περισσότερες πληροφορίες:
Επίδραση του Φύλου στον Κίνδυνο Αθλητικών Κακώσεων
https://www.theodorideskneesurgeon.gr/blog/epidrasi-tou-fylou-ston-kindyno-athlitikon-kakoseon
