Τις τελευταίες μέρες σκέφτομαι συνέχεια πόσο περιορισμένος είναι ο Λόγος μου σε σχέση με την έκφραση των συναισθημάτων και πόσο ελλειπής είναι η εμπειρία όλων των αποχρώσεων τους. Με ρωτάει κάποιος “είσαι καλά ;” και του απαντάω “ναι είμαι καλά, καλούτσικα, όχι πολύ καλά, χάλια” . Η ερώτηση είναι γενική και η απάντηση εξίσου γενική και αόριστη. Η λέξη καλά είναι ένα επίρρημα και δεν είναι συναίσθημα. Η γλώσσα μας εμπεριέχει πλούτο λέξεων που εκφράζουν κάποιο συναίσθημα αλλά εκεί εμείς επιμένουμε να βαφτίζουμε κάθε μας συναίσθημα ως ένα απλό και ξερό “καλά”. Τι σημαίνει για εσένα αυτό αυτή τη στιγμή;;
Θα ήθελα να ξεκινήσω από σήμερα μια εξερεύνηση στον κόσμο των λέξεων. Οι λέξεις που επιλέγω διαμορφώνουν τη σκέψη μου άρα και τη ζωή μου. Αν δε μπορώ να είμαι ακριβής και άμεμπτη στη χρήση του Λόγου μου τότε σίγουρα παραμένω γεμάτη ασάφεια μέσα μου χωρίς να μπορώ να εκφράσω τι μου συμβαίνει πραγματικά για να διεκδικήσω τις αληθινές μου ανάγκες.. Εκτός του ότι έχουν αδρανοποιηθεί οι λέξεις μέσα μου αντιμετωπίζω και άλλον έναν ύφαλο, αυτόν της επικοινωνίας.
Για παράδειγμα σήμερα μετά από ένα εσωτερικό συμβάν αισθάνθηκα βαθιά θλίψη για ένα μικρό διάστημα. Υπήρχαν άνθρωποι γύρω μου και από φόβο μην προφέρω αυτήν την λέξη και τις αντιδράσεις που φέρνει ήθελα να χαμηλώσω τα μάτια και να κρυφτώ. Στη πιθανή ερώτηση “είσαι καλά;” θα ήθελα να απαντήσω “Αισθάνομαι θλιμμένη αυτή τη στιγμή”. Θέλω να είμαι αληθινή. Δε χρειάζεται να κάνει κάτι ο άλλος για εμένα και το συναίσθημα μου. Μια απλή αποδοχή φτάνει, απλά να έχω τον χώρο να εκφράσω την αλήθεια της στιγμής μου. Δεν είμαι θλιμμένη για πάντα, αισθάνομαι θλιμμένη τώρα. Τα συναισθήματα μας είναι παροδικά, είναι σαν σύννεφα που περνούν από τον καθαρό γαλάζιο ουρανό μας. Είναι σαν τα κύματα της θάλασσας που διαρκώς κινούνται..και σβήνουν ότι γράφεται στην άμμο..
Είναι στιγμές που αισθάνομαι χαρούμενη, εκστατική, ερωτευμένη,εμπνευσμένη, παθιασμένη, ευτυχής, στοργική, λάγνα, γαλήνια, περήφανη, ανακουφισμένη, ευχαριστημένη, πλήρης, ολοκληρωμένη, συγκινημένη, ικανοποιημένη, αρμονική και έκπληκτη. Άλλες στιγμές που αισθάνομαι δέος, θαυμασμό, ευγνωμοσύνη, έξαψη, ζήλο, συμπόνοια, έλεος, γεμάτη αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στη Ζωή και στο Συμπαντικό θέλημα. Αυτές είναι κάποιες από τις αποχρώσεις του θετικού συναισθηματικού φάσματος.
…έρχονται και οι στιγμές που αισθάνομαι αμήχανη, απορημένη, αδιάφορη, ανυπόμονη, αγχωμένη, μπερδεμένη, ενοχλημένη, αβοήθητη..
Ίσως αισθανθώ την σκιερή πλευρά του εσωτερικού μου Λόφου..φόβο, τρόμο, φρίκη, θυμό, ντροπή, συστολή, ενοχή, τύψεις, απόρριψη, απογοήτευση, περιφρόνηση, αηδία, ανία, αγωνία, ανηδονία, ζήλεια, φθόνο, εχθρότητα, μίσος, δυστυχία, απελπισία, πένθος, λύπη, αυτολύπηση, θλίψη και μοναξιά.
Μέσα σε αυτή τη φράση “είμαι καλά και δεν είμαι καλά” κρύβεται ένας πλούτος λέξεων που μπορούν να εκφράσουν με ακρίβεια το συναίσθημα της στιγμής. Μόλις εντοπίσω τι αισθανόμαι και το δηλώσω μέσα μου ή έξω αρχίζει η διαδικασία εκπλήρωσης της ανάγκης που θα με επαναφέρει στην εσωτερική μου ισορροπία. Το συναίσθημα είναι πυξίδα που δείχνει πάντα προς τον βορρά της ισορροπίας.
Αν αισθάνομαι απογοητευμένη τότε μπορώ να ψάξω να βρω εκείνη την γοητευτική προσδοκία που απατήθηκε μέσα μου και να επανέλθω σιγά σιγά στην πραγματικότητα. Αν αισθάνομαι αμήχανη τότε μπορώ απλά να αποδεχτώ το γεγονός πως βρίσκομαι σε ένα πεδίο μέσα στο οποίο δε ξέρω πως να αντιδράσω…να το δεχτώ και να το δηλώσω. Αντι να λέω ότι να ναι για να καλύψω την αμηχανία μου μπορώ να πω πως αισθάνομαι πραγματικά και να σπάσει αμέσως ο πάγος!
Είμαστε γυναίκες και ο κόσμος των συναισθημάτων είναι το βασίλειο μας. Έχουμε χάσει όμως λιγάκι τη μπάλα προσπαθώντας να κρύψουμε τον εαυτό μας και να κρυφτούμε από τον εαυτό μας. Ο κόσμος μας πλήγεται από ανθρώπους με αλαλούμ συναισθηματική νοημοσύνη. Αντί να μαθαίνουμε από παιδιά πως να διαχειριζόμαστε αυτόν τον πολύτιμο σύμμαχο που μας συνδέει με τις ανάγκες μας, μαθαίνουμε πως να τον μουδιάζουμε και να τον θάβουμε μέσα στο σώμα μας. Μετά τα απωθημένα γίνονται ασθένειες με ακόμα δυσκολότερα ονόματα από αυτά που αποφεύγουμε να πούμε ανοιχτά.
Και αν δε μου το δίδαξε κανείς καιρός να αναλάβω την προσωπική εκπαίδευση μου για να βελτιώσω την ποιότητα ζωής μου.
Αρχίζω να ονομάζω όσα αισθάνομαι για να βγω επιτέλους από τον μεσαίωνα της Ύπαρξης μου! Πρώτο βήμα για εμένα παρατάω το “είμαι καλά”…αν με ακούσετε να το ξαναπώ σίγουρα θα κοιμάμαι ύπνον βαθύ και σκουντήξτε με για να ξυπνήσω!!!
καλημέρα μας !