Νοτιοδυτικά του Λονδίνου βρίσκεται το Εψομ, μια μικρή πόλη στην κομητεία του Σάρει, όπου από το 1780, σημαίνοντα πρόσωπα της βρετανικής κοινωνίας, αλλά και έμποροι, πραματευτάδες και απλοί πολίτες συνέρρεαν κάθε άνοιξη για λάβουν μέρος στη μεγάλη Έκθεση και, να θαυμάσουν τα καθαρόαιμα άλογα που αγωνίζονταν για τη νίκη, με πρώτο και κύριο εκείνο του βασιλιά.
Έτσι έγινε κι εκείνο το φωτεινό πρωινό της 4ης Ιουνίου του 1913. Ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται από κάθε πλευρά της Μεγάλης Βρετανίας, για να παρακολουθήσει τη μεγάλη γιορτή, μέρος της οποίας ήταν και οι ιπποδρομίες.
Τα άλογα πήραν τη θέση τους στην εκκίνηση, οι θεατές συντάχτηκαν πίσω από τα προστατευτικά κιγκλιδώματα κι ο αγώνας ξεκίνησε.
Το άλογο του βασιλιά ήταν τρίτο από το τέλος όταν ο αυτόπτης μάρτυρας John Ervine είδε τη νεαρή Emily Wilding να σκύβει για να περάσει κάτω από τα κάγκελα και μέσα στο στίβο. Δεν απόρησε: η αλήθεια είναι ότι την εποχή εκείνη ήταν συνήθεια ο κόσμος να μπαίνει στον αγωνιστικό στίβο όταν τα άλογα είχαν πλέον περάσει και να τα ακολουθεί μέχρι τον τερματισμό. Αλλά κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί εκείνη τη μέρα. Ξεκάθαρα έρχονταν καλπάζοντας κι άλλα, όμως το μόνο που ένοιαζε την Emily ήταν να ξεχωρίσει τον Ανμέρ, το άλογο του βασιλιά.
Όταν το είδε να παίρνει τη στροφή, μπήκε για τα καλά στο στίβο, βρέθηκε σχεδόν μπροστά του, κρατώντας στα χέρια της κάτι που κανείς δε μπόρεσε να διακρίνει μιας κι η σύγκρουση ήταν ακαριάια και σφοδρή, ο κουρνιαχτός μεγάλος κι η βοή των παρευρισκομένων ακόμη μεγαλύτερη.
Η συνέχεια έμελε να κάνει την Emily Davison γνωστή ανά την υφήλιο.
Γιατί η Emily στάθηκε τόσο κοντά; Φυσικά και κανένα άλογο δε θα μπορούσε να την αποφύγει. Αναμενόμενα, τη χτύπησε και την έριξε σε ένα κώμα από το οποίο δε βγήκε ποτέ, παρά πέθανε τέσσερις μέρες αργότερα.
Κάποιοι είπαν ότι ήθελε να αυτοκτονήσει, κάποιοι άλλοι ότι προσπαθούσε να σταματήσει το άλογο του βασιλιά, όλοι τους όμως έκαναν λάθος. Η Emily κρατούσε στα χέρια της ένα μεταξωτό σάλι με τις λέξεις VOTE FOR WOMEN– ψήφος για τις γυναίκες.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.
Με πτυχία από τα Πανεπιστήμια του Λονδίνου και της Οξφόρδης αντίστοιχα, η Emily είχε ενταχθεί στο νεοσύστατο Κοινωνικό και Πολιτικό Κίνημα Γυναικών. Έβρισκε την εποχή της περιοριστική για τις γυναίκες που είχαν ελάχιστες ευκαιρίες και οργιζόταν με την κοινωνική ανισότητα της Βικτωριανής εποχής, κατά την οποία μια πάμπλουτη ευγενής γαιοκτήτρια ΔΕΝ είχε δικαίωμα ψήφου, σε αντίθεση με τους εργάτες της!
Οι απόψεις της δεν ήταν διόλου δημοφιλείς και την οδήγησαν επανειλημμένα στο κελί της φυλακής, ενώ οι αγώνες και οι θυσίες της δε δικαιώθηκαν κι έφτασαν να θεωρηθούν ακραίες ακόμη κι από κάποιες συναγωνίστριές της.
Σήμερα, 105 χρόνια μετά, επέλεξα το δικό της όνομά για να γιορτάσω τη Διεθνή Ημέρα των Δικαιωμάτων των Γυναικών θυμίζοντας από που ξεκίνησαν όλα: από μια χούφτα Ευρωπαίες γυναίκες που ένιωσαν ότι η φυσική τους θέση δεν είναι το σπίτι και τα παιδιά κι ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να την αποκλείσει παρά τη θέλησή τους από την πολιτική ζωή του τόπου τους.
105 χρόνια μετά, στην εποχή του #metoo, του λιθοβολισμών γυναικών, του βιασμού ως νόμιμης ποινής, του υποχρεωτικού γάμου ανήλικων κοριτσιών, των κλειτοριδοεκτομών, της οικογενειακής βίας, της υποχρεωτικής καισαρικής μπορείτε να πιστεύετε ότι τα πράγματα είναι καλύτερα- αλλά δεν είναι. Όχι παντού, όχι πάντα, όχι για όλες μας.
Σήμερα, δε χρειαζόμαστε σοκολατάκια, ούτε λουλούδια. Δε θέλουμε να βγούμε με τις φίλες μας, κι ούτε νιώσαμε νικήτριες όταν ο άντρας της ζωής μας μας ευχήθηκε ‘χρόνια πολλά’.
8 Μαρτίου είναι μέρα μνήμης των γενναίων γυναικών που μας άνοιξαν τον δρόμο, αλλά κι εκ νέου στοχοθεσίας, αν θέλουμε αύριο να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τα δικαιώματα που έχουμε, διασφαλίζοντας κι εκείνα της κόρης μας.
Να περάσετε καλά ό,τι κι αν κάνετε και να θυμάστε πως τίποτα δε χαρίστηκε ποτέ σε κανένα.
γραπτές πηγές:
https://en.wikipedia.org/wiki/Emily_Davison
http://www.bbc.co.uk/history/historic_figures/davison_emily.shtml
https://www.telegraph.co.uk/women/politics/exactly-104-years-ago-today-emily-davison-died-womens-right/
http://www.bbc.com/news/av/uk-42943815/suffragettes-emily-davison-s-death-at-epsom-derby
βίντεο:
υπέροχο ανάγνωσμα σχετικό για την άγνωστη ιστορία των γυναικών:
Καφρέφτες. Εντουάρντο Γκαλεάνο. Εκδόσεις Πάπυρος. 2012- ένα καταπληκτικό βιβλίο το οποίο ακόμη και σήμερα λείπει από τη βιβλιοθήκη μου γιατί… να!