Η πρώτη μας ημερήσια σχολική εκδρομή συνέβη- είναι γεγονός! Πήγαμε, ήρθαμε, τα μικρά πέρασαν περίφημα, εγώ επιβίωσα άρα επιτυχία 100%, αλλά ας τα βάλουμε σε μια σειρά.
ράφω αυτό το αρθράκι γιατί μου το ζητήσατε εσείς, κυρίως όσοι έχετε παιδιά που θα πάνε για πρώτη φορά ημερήσια κι εσείς που έχετε και μικρότερα παιδιά χωρίς δυνατότητα να τα αφήσετε κάπου, οπότε ξεκινώ να γράφω ελπίζοντας πως θα καλύψω όλες σας τις απορίες.
Ο υπεύθυνος ενήλικος
Οι ημερήσιες σχολικές εκδρομές περιλαμβάνουν όλες τις τάξεις του δημοτικού από α’ μέχρι και στ’. Τις μαθήτριες και τους μαθητές των τεσσάρων πρώτων βαθμίδων συνοδεύουν υποχρεωτικά ένας εκ των γονέων τους, ή των κηδεμόνων τους ή ένας τρίτος ενήλικας – γονέας συμμαθητή για παράδειγμα, ο οποίος αναλαμβάνει την ευθύνη. Το ποιος είναι υπεύθυνος για κάθε παιδί προκύπτει από την υπεύθυνη δήλωση που καλούνται να συμπληρώσουν οι γονείς και να παραδώσουν στο σχολείο του παιδιού πριν την εκδρομή.
Ο προορισμός
Ενώ μοιάζει να υπάρχουν κάποιοι προορισμοί φιξ (άκουσα πολλές φορές τις λέξεις Καβαλάρη και Λευκοχώρι) που έχουν βολέψει τα σχολεία και τους προτιμούν, δεν είναι απαραίτητο ότι τα παιδιά εν τέλει θα πάνε σε έναν από αυτούς. Ο προορισμός αποφασίζεται από το σχολείο με τη συνδρομή και συνεργασία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και συνήθως είναι κοντινός, δηλαδή σε απόσταση μικρότερη της μιας ώρας, έτσι ώστε να περιορίζονται προβλήματα που προκύπτουν σε μεγαλύτερες διαδρομές. Το σημείο υποδοχής κατά κανόνα είναι κάποιο κτήμα, με μεγάλο ενιαίο χώρο πρασίνου, κάτι σκεπαστό και προφυλαγμένο από τον ήλιο, ένα καφέ για τους γονείς και συνήθως και κάτι ταβερνοείδες για να καλύπτονται όλες οι επιθυμίες. Η δική μας εκδρομή κατευθύνθηκε στο Λευκοχώρι, στο κτήμα “λίκνο”, για το οποίο θα σας μιλήσω αναλυτικά ΕΔΩ για να είστε ενήμεροι.
Οι δραστηριότητες
Θα περίμενε κανείς η σχολική εκδρομή θα χαρακτηριζόταν κι από κάποιες κοινές δραστηριότητες αλλά … όχι! Η λογική είναι ότι κάνουμε κάτι όλοι μαζί ως σχολείο αλλά με το που φτάνουμε οι δάσκαλοι χωρίζονται κι έχουν την επιστασία των μικρότερων, τα παιδιά μοιράζονται σε παρεούλες και σκορπάνε, κάποια μικρά κολλάνε στους γονείς και δε φεύγουν ποτέ από εκεί και κάπως έτσι εξελίσσεται το πράγμα από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το μεσημέρι που πλέον τα πούλμαν αναχωρούν.
Θα ήταν όμορφα να υπάρχουν ομαδικές δραστηριότητες τύπου τσουβαλοδρομίες ή αυγοδρομίες, ή έστω ένα κυνήγι θησαυρού. Πραγματικά θα δενόμασταν όλοι μέσω του παιχνιδιού και θα κερδίζαμε πολλά, αλλά… κανένας δεν είχε διάθεση ή υποχρέωση για κάτι παραπάνω. Οι δάσκαλοι επιφορτισμένοι με την επίβλεψη των παιδιών, οι γονείς κουρασμένοι από την προετοιμασία και ανεξοικείωτη με την πληθώρα παιδιών και επιθυμιών… κάπου χάσαμε την μπάλα της ουσίας και βρεθήκαμε κολλημένοι στην πεπατημένη να περιμένουμε τη σωτηρία από το adventure park με το ιδρωμένο τρίευρω στο χέρι.
Το φαγητό
Στην τιμή της εκδρομής περιλαμβανόταν ένα σάντουιτς κι ένας χυμός, ενώ στον χώρο υπάρχει καφέ και ταβέρνα. Πρακτικά, επομένως, δεν υπάρχει λόγος να προετοιμάσει κανείς τίποτα. Τι θα ήταν μια σχολική εκδρομή, όμως, χωρίς το ταπεράκι που αν δεν έχει κεφτεδάκι οφείλει να έχει ΚΑΤΙ, βρε αδερφέ! Γιατί, βλέπετε, με το που φτάσαμε στον προορισμό μας, όλα τα πιτσιρίκια, από τα πρωτάκια μέχρι τους τελειόφοιτους της έκτης, το πρώτο πράγμα που έψαξαν είναι ένα όμορφο σημείο για να στήσουν το πικ νικ τους, να ανοίξουν τα ταπεράκια τους, να ανταλλάξουν λιχουδιές και τελικά, να τα παρατήσουν όλα και να πάνε να παίξουν σαν να μην υπάρχει αύριο. Έτσι, την τιμητική τους είχαν τα τυροπιτάκια κάθε είδους — τα πιο νόστιμα τα έχει φτιάξει η δική μας momfatale CHEF, Κωνσταντίνα Γκουντινάκη και την υπερπανεύκολη συνταγή τους τη βρίσκετε ΕΔΩ— πιτσάκια, κεφτεδάκια, γεμιστά κρουασανάκια, κεκάκια, μαφφινάκια κι άλλα σούπερ τέλεια πράγματα! Να ξέρετε ότι το παιδί σας αποκλείεται να φάει ό,τι του βάζετε εσείς- τα παιδιά θα μοιραστούν ό,τι έχουν! Θα το βάλουν στη μέση, θα βάλουν και γύρω-γύρω ό,τι τους φαίνεται νοικοκυρεμένο κι όμορφο και μετά… μάλλον θα τα ποδοπατήσουν όλα παίζοντας κυνηγητό ή μπουγέλο (τα μεγάλα, για όσο καταφέρουν να ξεγλιστρήσουν από τους δασκάλους που δεν αφήνουν κανένα να παίξει τέτοια πράγματα αν δεν έχει αλλαξιά μαζί τους).
Τα λοιπά πράγματα που χρειάστηκαν
Στα πράγματα που καλό και διασκεδαστικό θα ήταν να πάρει κανείς μαζί, συμπεριλαμβάνονται τα παρακάτω:
ένα κουβερτάκι για πικ νικ, χαρτοπετσέτες, μωρομάντηλα, χαρτομάντηλα
αντιηλιακό και καπέλο
ένα φαρμακευτικό σκεύασμα με αμμωνία για τσιμπήματα γιατί η εξοχή έχει και τα… κεντριά της (το δικό μας σχολείο έφερε πλήρες φαρμακείο)
παγούρια, χυμούς
ταπεροκατάσταση κατά το δοκούν και χάρτινα πιατάκια μιας χρήσεως, ποτηράκια και σερβίτσια
μια αλλαξιά ρούχα
Τα δικά μου παιδιά φόρεσαν το πρωί φόρμες και αθλητικά και μετά άλλαξαν, όπως όλοι οι κομφορμιστές γαλαζοαίματοι άλλωστε, σε σορτς και πέδιλα (ορειβατικού τύπου, όχι χρυσοποίκιλτα μόστρας), πράγμα σωτήριο γιατί έκανε ζέστη αφόρητη κι όλοι είχαμε γίνει παντζάρια.
παιχνίδια όπως: λάστιχα, μπάλες, νερομπογιές και μπλοκ, φούσκες, κορίνες για bowling και ό,τι άλλο φανταστείτε ότι θα ταίριαζε σε ένα εξοχικό υπαίθριο τοπίο (νερομπάλονα πχ, αν επιτρέπεται το μπουγέλο)
μικρό φαρμακείο στο οποίο να έχουμε betadine, καμία γάζα, ένα σκεύασμα after bite με αμμωνία, μερικά τραυμαπλάστ και φυσικά ό,τι μπορεί να χρειαστεί ένα παιδί σε ατομικό επίπεδο, αν υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα σε επίπεδο υγείας. Καλό θα ήταν να γίνει μια ερώτηση στη δασκάλα για το αν το σχολείο θα φέρει κυτίο πρώτων βοηθειών.
Τα μικρότερα αδέρφια, οι μονογονείς κι άλλες ειδικές κατηγορίες
Η ημερήσια σχολική εκδρομή ξεκινάει στις 8.30 το πρωί και συνήθως επιστρέφουν τα παιδιά στις 17.30, μια ώρα που πολύ παιδικοί σταθμοί έχουν κλείσει. Οπότε; Τι κάνουμε όσοι δεν έχουμε κάποιον να κρατήσει τα μικρότερά μας και οι παιδικοί τους αδυνατούν; Πολύ απλά, ό,τι κάνουμε πάντα: ζητάμε άδεια από το σχολείο (εγώ απευθύνθηκα στη διευθύντρια) να τα φέρουμε μαζί. Λογικό θα είναι να υπάρχει μια επιβάρυνση, αυτή του λεωφορείου μιας και από το νόμο ΟΛΑ τα παιδιά θα πρέπει να έχουν ατομική θέση. Κι ο νόμος να μην το έλεγε, φαντάζομαι ότι έχουμε όλη τη στοιχειώδη σύνεση να μη θέλουμε να μετατρέψουμε το παιδί μας σε αερόσακο και να του εξασφαλίσουμε μια θέση με ζώνη προς 2,3 ή 4 ευρώ. Αξίζει.
Στη δική μας εκδρομή ήρθαν κάποια αδερφάκια, όπως ο Αλέξανδρος, 4 και κάποια πιο κούτσικα που μου φάνηκαν δύο και τριών χρονών. Προφανώς και φυσικά το σχολείο δε φέρει ΚΑΜΙΑ ευθύνη γι’αυτά και είναι εξ’ολοκλήρου θέμα του συνοδού.
Για παιδιά με κινητικούς περιορισμούς, δεν είδα κάποια πρόβλεψη, αλλά αναφέρομαι στη χώρα ολόκληρη δυστυχώς, κι όχι στη σχολική εκδρομή….
All in all
Κάπου ανάμεσα στην αρτιότητα των δασκάλων, την καλή προετοιμασία των γονιών, την πρόσχαρη διάθεση των παιδιών και το καταπράσινο της εξοχής υπάρχουν τα εχέγγυα για μια ωραία εμπειρία κι ίσως μια δυνατή ανάμνηση. Αν πλαισιωθεί από οργανικές κι όχι αγοραστές δραστηριότητες το όφελος θα είναι πολλαπλασιαστικό. Διαφορετικά, ως έχει, πάλι καλά και .. του χρόνου!!!