Τις τελευταίες μέρες σκέφτομαι συνέχεια πόσο περιορισμένος είναι ο Λόγος μου σε σχέση με την έκφραση των συναισθημάτων και πόσο ελλειπής είναι η εμπειρία όλων των αποχρώσεων τους. Με ρωτάει κάποιος “είσαι καλά ;” και του απαντάω “ναι είμαι καλά, καλούτσικα, όχι πολύ καλά, χάλια” . Η ερώτηση είναι γενική
Η καρδιά πονάει φρικτά όταν ψηλώνει το επιβεβαίωνω και θέλω να το μοιραστώ και ας με πείτε συναισθηματική ή δραματική. Είμαι σαφώς μια τέτοια πίτα με από όλα! Από παιδί μετρώ τις απώλειες και δυσκολεύομαι πραγματικά να τις χωνέψω και να τις απελευθερώσω. Φυσικά είναι καλοκαίρι και μια τέτοια συζήτηση
Η Γη είναι γυναίκα. Δε ξέρω τι την έκανε να κουνηθεί τόσο δυνατά το περασμένο Σάββατο. Ίσως μια βαθιά θλίψη μέσα της βρήκε επιτέλους διέξοδο μέσα από το ρήγμα της Ανατολίας, παλιά πληγή. Ίσως ένα θραύσμα οργής κατάφερε να βρεί την επιφάνεια και να την αφυπνίσει με τόσα γερά ταρακουνήματα.
Για να μπορέσει το σώμα μας να λειτουργήσει αρμονικά, τα διάφορα μέρη και όργανα του χρειάζεται να επικοινωνούν μεταξύ τους έτσι ώστε να διασφαλιστεί και να διατηρηθεί η ισορροπία του εσωτερικού περιβάλλοντος. Για παραδείγμα, ούτε η θερμοκρασία του σώματος αλλά ούτε τα επίπεδα αλάτων και ιχνοστοιχείων μέσα στο αίμα μπορούν
Μια μέρα μετά την παγκόσμια ημέρα της Μητέρας και συνεχίζω να γιορτάζω όπως κάθε μέρα και να αποτίω φόρο τιμής σε όλες τις μανούλες του κόσμου!!!Δε γίνεται λοιπόν να μην γράψω κάτι όταν ακόμα και το σάιτ μας γιορτάζει ως μοιραία μητέρα που είναι!!!!! Ως παιδί αισθάνομαι απέραντη ευγνωμοσύνη για
Όλα συμβαίνουν τώρα, σε μια στιγμή Τώρα εδώ, ζώντας το παρόν συνδημιουργώ το μέλλον και αν σήμερα βάλω το πρώτο λιθαράκι για να χτίσω το όνειρο μου τότε σπάω τους δεσμούς μου με το παρελθόν για να έρθει κάτι νέο..Όσο ανησυχώ για το μέλλον χάνω το παρόν.. Μέσα από τις άπειρες
Η τελευταία διεκδίκηση της επιστροφής της Θεάς άνοιξε ένα ακόμα κλαδί σε αυτήν την δενδροστήλη. Τα προηγούμενα τρία άρθρα εκφράστηκαν σε δύο διαφορετικές αλλά αλληλοσυμπληρωματικές γλώσσες. Η μία επιστημονική και η άλλη πνευματικό-συναισθηματική. Όλα χρειάζονται στη ζωή αρκεί να βρούμε την χρυσή τομή, την κρυμμένη αρμονία. Σήμερα όμως θέλω να
Σε όλες τις φετινές εαρινές γιορτές του Πάσχα κλείνω τα μάτια μου και την καλώ. Οραματίζομαι μια γυναίκα που πατάει στα πόδια της βαθιά γειωμένη, που γνωρίζει πως λειτουργεί το σώμα της και οι βιορυθμοί της, που αναπτύσσει μια νέα σχέση σεβασμού με την Γαία, που φροντίζει τον εαυτό της,
Ξεκινάει η Μεγάλη Εβδομάδα σήμερα και το θέμα μας είναι ένα από τα πάθη της Μήτρας μας. Συγκεκριμένα όμως θέλω να σας μιλήσω για την θέση, την ισορροπία και για το τι της (και μας συμβαίνει) όταν δεν είναι εκεί που θα έπρεπε. Ω ναι! Όπως έχω ήδη αναφέρει η μήτρα
Στο προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για την εσωτερική ανατομία του αναπαραγωγικού μας συστήματος και σήμερα παίρνοντας μια βαθιά εισπνοή επέλεξα να αγγίξω το φλέγον θέμα των ορμονών και του ρόλου τους στον κύκλο μας. Νομίζω πως αν δεν φτάσω στο τέλος του δε θα καταφέρω να εκπνεύσω!! Ο χορός των ορμονών
