Αναλαμβάνοντας το παιδί επισκέφθηκα σύντομα έναν ψυχολόγο. Τα θέματα ήταν πολλά και οι συνθήκες κατάλληλες. Δεν είμαι από αυτούς που μάχονται τις θεραπείες ψυχολογικής υποστήριξης, το αντίθετο θα έλεγα.   Ένα από τα πρώτα πράγματα που μου ανέλυσε προτού φτάσουμε καν στη φύση της σχέσης μας με το παιδί ήταν

Έχω ένα ρολόι τοίχου, σταματημένο στις έξι παρά τέταρτο. Υπάρχει κάτι σε αυτή την ώρα που με κράτησε από το να το ρυθμίσω σε άλλη ώρα ή απλώς να το κατεβάσω από τον τοίχο. Δε δουλεύει πια, οπότε γιατί να το έχω. Μου δείχνει την ώρα που ένας εργαζόμενος άνθρωπος

Βλέπω κάθε μέρα ανθρώπους γύρω μου. Ανθρώπους που προσπαθούν, ανθρώπους που απλώς όλα τους πηγαίνουν κατ’ ευχήν, άλλους που σέρνονται και τρέχουν να προλάβουν τη μια ταλαιπωρία μετά την άλλη, να τις λύσουν μήπως κι ανασάνουν κι αυτοί. Είναι πολλά τα σενάρια γιατί είναι πολλοί οι άνθρωποι. Η ζωή όμως

Όσο μεγαλώνουμε ξεχνάμε. Ξεχνάμε να είμαστε ο εαυτός μας και να τον έχουμε καλά, να περνάμε καλά κάνοντας και λέγοντας ασυναρτησίες , ξεχνάμε να δείχνουμε στους φίλους μας τα πραγματικά μας συναισθήματα όποιο κι αν είναι το κόστος ή το κέρδος κάθε φορά, ξεχνάμε να δώσουμε μια στην κριτική να

Είχα πολλές φορές αφήσει μακρόσυρτες ανάσες με σκέψεις που αφορούσαν την πραγματικότητα αλλά και την αλήθεια. Εκείνη τη διαφορά ανάμεσα στην κάθε στιγμή ζωής και τη ζωή την ίδια, τη μεγαλύτερη, την από την αρχή της Ιστορίας. Πόσες φορές σκέφτηκα το παράλογο του να κάνεις πράγματα που ξεπερνούν τον εαυτό

Σήμερα το πρωί είπαμε να πάμε με τα πόδια. Του φαινόταν λίγη η ώρα που περνούσαμε μαζί τα πρωινά, κατεβαίνοντας με τη μηχανή και είχε δίκιο. Έτσι λοιπόν, η ώρα ήταν 06:29 κι εμείς τρώγαμε το πρωινό μας. Εγώ για πρωινό πήρα δύο μεγάλα ποτήρια νερό κι αυτά με το

Υπάρχουν κάποιες σταθερές αξίες. Αυτές είναι η κατανόηση, η αγάπη, η μετάνοια και η κάθαρση. Αυτές είναι όλες κι όλες, απλώς εμείς τις βλέπουμε σε όλο τους το φάσμα, άλλοτε απαλό, άλλοτε έντονο. Πάνω σε αυτές τις αξίες, έχουν τοποθετηθεί απαλά όλα τα παιχνίδια που παίζουμε μεταξύ μας, οι μικροί