Όταν γεννήθηκα κορίτσι, η γιαγιά μου πέρασε τα χέρια της από τα κοντά ξανθά μαλλιά της, άρπαξε τη μίντι βιζόν γούνας της, τίναξε νευρικά τη στάχτη από την πίπα της κι έφυγε, βρίζοντας από το μαιευτήριο. Η γιαγιά μου δεν ήταν μισογύνης. Η γιαγιά μου ήταν γυναίκα. Πιστεύοντας ότι είμαστε

Χθες πραματοποιήθηκε σε κάμποσα μέρη πανελλήνιος ταυτόχρονος δημόσιος θηλασμός, μια πρωτοβουλία για την υποστήριξη της πρακτικής. Με αφορμή αυτό το γεγονός διαπιστώνω κάτι που υποψιαζόμουν. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο θηλασμός μου φαίνεται τόσο φυσικό και αυτονόητο πράγμα που κάθε φορά που κάποιος με ρωτάει “θήλασες;”