Ο καφές που θα πιώ το πρωί, η γεύση, το άρωμα του- οι εικόνες και οι ήχοι που θα συνοδεύσουν το ξύπνημα των αισθήσεων μου- το πρόσωπα που θα δω- η αισθητική- είναι σε μεγάλο βαθμό σημεία κατακτημένα όταν βρίσκομαι στο σπίτι μου, όπου κι αν είναι αυτό κάθε φορά.
Αλλάζω τόσο πολύ σε κάποια πράγματα ανάλογα με το που ζω που κι εγώ ακόμη μένω άναυδη. Στο Αιγαίο γίνομαι πιο απλή απ’ οπουδήποτε αλλού. Η κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, αυτά τα μοναδικά άσπρα κυβάκια με τα χρωματιστά ματάκια, το απέραντο γαλάζιο, οι δαντελωτές ακτές με τη βελούδινη άμμο κι οι φιλόξενες
Τον κήπο μας τον απολαμβάνουμε κάθε μέρα. Δεν πάει να είναι μουντή η μέρα, βροχερή, χειμωνιάτικος ο ουρανός; Ψύχρα και μάζεμα στο σπίτι, δεν πάνε απαραιτήτως μαζί εδώ. Τη μέρα του βίντεο βέβαια, όλα ήταν ιδανικά: ζέστη, έξω, ήλιος, χρώματα, χαμόγελα… Ίσως η ισορροπία να ήταν το μόνο που χρειάζεται
Μετά από τρεις περίπου εβδομάδες ξυπνήσαμε στη Σαμοθράκη κι ήταν όντως ένα ξεκίνημα μέρας… διαφορετικό από τα άλλα. Τα συστατικά ήταν μια πιτσιρίκα ενάμιση χρονών, συνήθης ύποπτη, ένα μικροσκοπικό πόνυ και μια βούρτσα ιπποκομίας. Απολαύστε. (καλύτερο με ήχο)
Το μικρό δεν ήταν σε ιδιαίτερα κέφια. Είναι μικρό – όχι χαζό. Της είχαμε πει ότι θα μπούμε στο πλοίο και θα πάμε ταξίδι κι ήταν ενθουσιασμένη. Δεν το πήρε και τόσο καλά όταν το ακυρώσαμε και ποτέ δεν κατάλαβε τι ακριβώς σημαίνει δελτίο ταυτότητας, απώλεια και σύνορα. Απλώς κοιτούσε
Μου λέει μια φίλη τις προάλλες: “Σπίτι λες, λουλούδια δείχνεις!” κι έχει απόλυτο δίκιο. Εδώ που μένουμε, δεν υπάρχει διαχωρισμός. Σπίτι μας θεωρούμε τόσο το μέσα, όσο και το έξω. Και η αλήθεια είναι πως το μέσα είναι το “λίγο”, το μικρότερο κομμάτι. Το έξω είναι εκείνο που κλέβει την
Πριν τέσσερα χρόνια αυτή θα ήταν μια φωτογραφία ενός σπιτιού στο οποίο θα ήθελα παθιασμένα να μένω. Σήμερα, είναι η εικόνα ενός ονείρου που είναι πλέον πραγματικότητα. Καλό σας βράδυ!
πράγματα που τώρα βλέπω κάθε μέρα, αλλά ίσως έρθει μια μέρα που δε θα ξαναδώ ποτέ. Για να θυμάμαι, μοιράζομαι μαζί σας.
Πρώτη του Οκτώβρη σήμερα κι ο καιρός δε σου άφηνει περιθώρια να το ξεχάσεις. Μη με παρεξηγήσετε, δε γκρινιάζω. Αντιθέτως, λατρεύω το μανδύα Σκωτίας που ντύνεται η Σαμοθράκη αυτές τις μέρες. Θα παραδεχτώ, βέβαια, ότι φλερτάρω με το άναμα της σόμπας, προφασιζόμενη υγρασία κι έχω να το λέω ότι πριν
Ο καιρός περνάει γρήγορα όταν υπάρχει μωρό στο σπίτι και η άνοιξη είναι ήδη εδώ. Πριν καλά-καλά το καταλάβετε, θα πολιορκείστε από το καλοκαίρι. Ακριβώς τη στιγμή που ο υδράργυρος θα ανεβαίνει και ο ιδρώτας θα καταβαίνει, περίπου όλοι όσοι με ξέρουν στον πλανήτη θα θυμηθούν ότι ζω στη Σαμοθράκη!
