«Γιατί αυτό θα πει να χάνεις κάτι, από κλειδί μέχρι ψυχή. Να ψάχνεις συνέχεια να το βρεις» Τελειώνοντας το καινούριο βιβλίο του αγαπημένου Αύγουστου σίγουρα είχα χάσει την ανάσα μου. Πόσο μάλλον όσοι από εσάς, διαβάσετε το βιβλίο και είστε γονείς. Ο Κορτώ στο Βιβλίο της Κατερίνας μας μίλησε για
Αν έμαθες να διαβάζεις μάτια ανθρώπων, τι να σε φοβίζει στη ζωή? Λείψαμε κάμποσο καιρό και μας λείψατε ακόμη περισσότερο. Ήρθε όμως η στιγμή να ανταμώσουμε ξανά, με περισσότερη ενέργεια και διάθεση, όπως έρχονται και μας ανταμώνουν φίλοι από τα παλιά, όπως μας συναντούν τα βιβλία…. Όπως αυτό το αγαπημένο
Η καρδιά πονάει φρικτά όταν ψηλώνει το επιβεβαίωνω και θέλω να το μοιραστώ και ας με πείτε συναισθηματική ή δραματική. Είμαι σαφώς μια τέτοια πίτα με από όλα! Από παιδί μετρώ τις απώλειες και δυσκολεύομαι πραγματικά να τις χωνέψω και να τις απελευθερώσω. Φυσικά είναι καλοκαίρι και μια τέτοια συζήτηση
Ελεύθερος χρόνος που προέκυψε αβίαστα, το βρέφος μακάριο και παραδομένο στις αγκάλες του Μορφέα, είπα να ανατρέξω σε ένα βιβλίο που το φέρνω καιρό στο μυαλό. Ψάχνω, ψάχνω- τίποτα. Κι εκεί είναι που το συνειδητοποιώ. Το βιβλίο δε βρίσκεται πια εδώ. Από που ν’αρχίσω. Από το γεγονός ότι κάθε φορά
