Αγαπητέ σύζυγε, μερικές αυτονόητες και αυταπόδεικτες αλήθειες, μπορείς να τις βρει παντού γύρω σου… ακόμη και στην είσοδο του wc- Σε περίπτωση βέβαια που ο αγαπητός σύζυγος, σύντροφος, ταίρι, παρτέρι ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, δεν ομιλεί την αγγλικήν, την βάψαμε γιατί το λογοπαίγνιο που απεικονίζεται, δεν επιδέχεται μετάφρασης!
“- Δάφνη, θυμάσαι όταν ήσουν τόσο τόσο μικρή; – Τόσο μικρή που δεν πήγαινα σχολείο; – Ναι! Τόσο μικρή που δεν πήγαινες σχολείο! – Ούτε περπατούσα; -Ούτε περπατούσες! -Ούτε έτρωγα μόνη μου; -Ούτε έτρωγες μόνη σου! – Και φορούσα πάνα και πιπίλα; -Ναι! Τότε! – Και με είχες πάντα αγκαλίτσα;
Τώρα που έχω πάλι ένα μωράκι ενός μηνός στο σπίτι, έχει γίνει ξεκάθαρο για μένα ότι υπάρχουν φορές που οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι να μου πουν. Αυτή είναι η τρίτη φορά που βρισκόμαστε σε αυτή τη φάση και τα σχόλια είναι πάντα τα ίδια. Μερικές φορές όσοι δεν σε
Της ζήτησα, όπως σε όλες τις συντάκτριες, να μου στείλει μια φωτογραφία της. Βλέπω τι μου έστειλε κι αναρωτιέμαι αν πρέπει να γράψω παρουσίαση ή απλώς να σας τις παραθέσω όλες με τα σχόλια που έχει γράψει και να καταλάβετε από την αρχή περί τίνος πρόκειται. Μπαίνω στον πειρασμό να
Τέτοια μέρα κάθε χρόνο ξεκινάει η γαλοπούλα να είναι γεμιστή. Παρά τη θέλησή της. Καταλήγω να είμαι εγώ. Εντελώς με τη δική μου. φωτό
Αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι μαμά, όταν: Αντί να φεύγεις από τον εμετό, τρέχεις προς αυτόν Κάνεις περισσότερα σε 7 λεπτά απ’ ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μέσα στη μέρα Τα 60 λεπτά που αντέχεις ξύπνια ανάμεσα στην ώρα που θα πάνε τα παιδιά για ύπνο και στην ώρα που θα πας εσύ
Με βλέπει η άλλη με το μαλλί ισιωμένο στην εντέλεια, έρχεται, μου λέει: “Ωραίο το μαλλί. Τι το ‘κανες;” “Κομμωτήριο”, της απαντάω εγώ. “Α, εργοστασιακό δηλαδή!” Θεά Μυρσίνη
