Όταν ανέβηκα στη ζυγαριά σήμερα δεν ένιωσα καθόλου φιλικά αισθήματα για εκείνη. Ωστόσο νιώθω κι έναν ελαφρύ πανικό βλέποντας τις κυρίες της παραπάνω εικόνας. Είπαμε να μη μας καταδυναστεύει η ζυγαριά, αλλά ούτε και οι αδυναμίες μας. Χώρια που τίποτα ποτέ δε λύθηκε με τη βία. Ειρήνη ανάμεσα σε εμάς
Ξύπνησα αγχωμένη. Καθυστέρησα λίγο να φάω πρωινό. Επιδίωξα να ακούσω την κοιλιά μου να γουργουρίζει, να ξέρω πως ξύπνησε. Καφέ δεν ήπια. Λίγο περπάτημα στη θέση τους πέρα δώθε μέσα στο σπίτι να ξυπνήσουμε το μεταβολισμό. Πριν ντυθώ έκανα κάτι που είναι η χειρότερή μου. Έβγαλα φωτογραφίες από τα τμήματα
Ξεκίνησα χτες να σας λέω για τα κιλά της εγκυμοσύνης μου. Στην αρχή της ήμουν γύρω στα πενήντα και την τελευταία φορά που ζυγίστηκα ήμουν 78, οπότε υπολογίζω οτι γέννησα τουλάχιστον 80, συμπληρώνοντας έτσι 30 ολόκληρα κιλά εγκυμοσύνης. Τα πρώτα σημάδια, σε ό,τι αφορά την απώλεια βάρους ήταν πολύ ενθαρρυντικά.
Ανήκω στην κατηγορία των γυναικών που έχουν μεσογειακό σώμα, αν φάνε θα παχύνουν κι αν δε γυμναστούν θα κρεμάσουν. Με λες και πλειοψηφία. Γενικώς, τα τελευταία χρόνια το είχα βρει: έτρωγα λίγο, γυμναζόμουν (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) αρκετά, είχα ένταση, τρεξίματα, νεύρα, δύο κινητά και πολύ λίγα
1. Τρώμε Γρήγορα Δεν θα πάρουμε βραβείο αν τελειώσουμε το φαγητό μας γρήγορα. Το αντίθετο, όμως, θα μας επιβραβεύσει μιας και ο εγκέφαλος χρειάζεται χρόνο για να λάβει το μήνυμα του κορεσμού. 2. Παραλείπουμε Γεύματα Θα έπρεπε να προσπαθήσουμε να καταναλώνουμε 3 γεύματα ημερησίως με ενδιάμεσα σνακ, αν δε θέλουμε
Αυτό το άρθρο γράφτηκε στα τέλη Ιουνίου με τις ορμόνες και τους δείκτες της ζυγαριάς στα κόκκινα- κανείς δε με παρεξήγησε: μετά από πέντε μέρες γέννησα. Σας το παραθέτω. Ο 9ος μήνας εγκυμοσύνης είναι ΤΡΑΓΙΚΟΣ, κυρίως από σωματική αλλά και από ψυχολογική άποψη. Εγώ, τουλάχιστον, νιώθω σα διαμέρισμα που το
