Αγαπώ τα φρούτα και τα λαχανικά πολύ. Το λέω και το γράφω συνέχεια. Συνήθως, τα Σάββατα μπαίνω με τα παιδιά στο αυτοκίνητο και πηγαίνουμε μέχρι τη βιολογική λαική στο Κόδρα, στον αυτόματο πιλότο. Έρχονται, όμως, ώρες που από την Παρασκευή ήδη μου έχει βγει η Παναγίτσα, κι όχι μέχρι το
Ας σας βάλω κατευθείαν στο θέμα: αγαπώ τα φρούτα και τα λαχανικά. Δε θυμάμαι να είμαι πιο ευτυχισμένη από αυτή την άποψη από τότε που ζούσα στη Σαμοθράκη και καλλιεργούσα τα δικά μου λαχανικά και φρούτα, καθώς και μάζευα όλα τα αυτοφυή από το κτήμα μας. Ακόμη και τότε, που
“Πρέπει να σηκωθούμε νωρίς- 10 η ώρα να είμαστε εκεί”. Νωρίτερα σηκώνομαι και για εκδρομές είμαι η πρώτη αλλά αυτό το τόσο επιτακτικό και προγραμματισμένο όταν μου μιλάει κάποιος για την Κυριακή με άγχωσε. Ήταν όμως για καλό σκοπό κι έτσι κινητοποιήθηκα. Για 2η χρονιά η τοπική ομάδα Κομοτηνής της
