Ίσως επειδή είμαι η μαμά της, ίσως επειδή τα μωρά είναι οι πιό απολαυστικοί κωμικοί, είπα να μοιραστώ μαζί σας αυτό το βιντεάκι που τραβήξαμε σήμερα και με έκανε σε μερικά σημεία να γελάσω πολύ! Απαραίτητες διευκρινίσεις: 1. αατη, ααατη = άστη, άστη 2. Πόκα= μαύρος σκύλος, γνωστή και ώς
… τέτοια ώρα όπως πριν τη Δάφνη. Μόνη. Ανεξάρτητα από το τι μέρα είναι. Κι όταν είμαι μόνη σκέφτομαι από πανέξυπνα πράγματα μέχρι πανηλίθια. Το παρακάτω ξεκίνησε για ανόητο αλλά με οδήγησε σε με μίνι-επιφοίτηση. Μοιράζομαι αμέσως. Εκεί που κάθομαι στο κρεβάτι με Δ. κοιμισμένη σε ανάπτυξη Η (βλ. momfatale
Μεγαλώνοντας άκουσα πολλές φορές την ιστορία της Μαυρούκας, του κανίς που είχε χαρίσει ο μπαμπάς μου στη μαμά μου και το οποίο εκείνη αποχωρίστηκε όταν έμεινε έγκυος σε μένα. Εμείς, όταν τριανταπέντε χρόνια αργότερα έμεινα εγώ έγκυος, είχαμε τα δύο σκυλιά που έχουμε και τώρα: ένα μπόξερ κι ένα κοκερό…ειδές.
Καλά, είναι δυνατόν να μη σας έχω μιλήσει για την Κρέμα; Θα μου πείτε τώρα, “σιγά και τι έγινε, έχετε ένα άλογο”. Και ναι και όχι. Η πραγματικότητα είναι πως έχουμε ένα ιδιαίτερα ντροπαλό, μισό άλογο (λέγε με και πόνυ) που σήμερα είναι περίπου 8 μηνών. Η Δάφνη έχει μια
