μ’ ένα δίχρονο στην πόλη. ή αλλιώς: δύσκολα τα πράγματα.
Δε μπορώ να κοιμηθώ. Χρόνια τώρα, από την εφηβεία σίγουρα. Κι όσα χρόνια κρατάει η αυπνία κρατάει κι η απορία: ΓΙΑΤΙ (σε μένα); Μέχρι που κατάλαβα την απάντηση με τίμημα βέβαια τα κοντά σαράντα χρόνια που υπάρχω στον πλανήτη. Δεν κοιμάμαι όταν δε γράφω, μιας και γράφω για να κατανοώ